Heliady
Heliady (gr. Ἡλιαδες trb. Hêliades; l.poj. gr. Ἡλιαδαι trb. Hêliadai) − w mitologii greckiej córki słońca, córki boga Heliosa i okeanidy Klimene, siostry Faetona[1][2]. Gdy ich młodszy brat Faeton zginął podczas przejażdżki rydwanem ojca po nieboskłonie, siostry zgromadziły się nad rzeką Eridan, do której wpadł i zaczęły opłakiwać śmierć brata. Opłakiwały i żaliły się tak żałośnie, że bogowie nie chcąc już dalej wysłuchiwać z litości zamienili je w topole. Ich łzy zamienione zostały w bryłki bursztynu[3].
| postacie | |
 Rupert Bunny, Heliady | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
Były to:
W kulturze edytuj
Literatura edytuj
- Owidiusz, Przemiany
- Ajschylos, Heliades
- Philoxenus of Cythera, Pliny, Natural History
- Apollonios z Rodos, Argonautyki
- Diodor Sycylijski, Library of History
- Strabon, Geografia
- Pauzaniasz, Wędrówki po Helladzie
- Kwintus ze Smyrny, Upadek Troi
- Filostrat III, Imagines
- Pseudo-Hyginus, Fabulae
- Waleriusz Flakkus, Argonautyki
- Publiusz Papiniusz Stacjusz, Tebaida
Malarstwo edytuj
- Hendrik Goltzius, Przemiana Heliad w topole i Cygnusa w łabędzia, 1580
- Hans van Aachen, Upadek Faetona i przemiana Heliad oraz Cygnusa, ok. 1600
- Santi di Tito, Siostry Featona zmieniające się w topole, II poł. XVI w.
Przypisy edytuj
- ↑ Kulesza i inni 2012 ↓, s. 215.
- ↑ Aaron J. Atsma: Heliades. Theoi Project. [dostęp 2019-04-26]. (ang.).
- ↑ Anna Sobecka: Bursztyn bałtycki w kulturze. Academia.edu. [dostęp 2019-04-28].
Bibliografia edytuj
- Mity greków i rzymian, ISKRY W-wa, ISBN 83-207-0543-6
- Anna Sobecka, Bursztyn bałtycki w kulturze
- Ryszard Kulesza i inni: Słownik kultury antycznej. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012. ISBN 978-83-235-0942-4.