Hennie Quentemeijer
Heinrich „Hennie” Quentemeijer (ur. 1 stycznia 1920 w Rheine, zm. 22 kwietnia 1974 w Sydney[1]) – holenderski bokser, mistrz Europy z 1947, olimpijczyk.
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1920 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 kwietnia 1974 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Od 1938 do 1941 boksował jako zawodowiec z Indonezji (należącej wówczas do Holandii). Stoczył 7 walk, z których 6 wygrał a 1 zremisował[2].
Od 1946 walczył jako amator w Holandii. Zdobył złoty medal w wadze półciężkiej (do 80 kg) na mistrzostwach Europy w 1947 w Dublinie, wygrywając w finale z Léonem Nowiaszem z Francji[3]. W grudniu 1947 stoczył jedną walkę zawodową w Dżakarcie[2].
Odpadł w eliminacjach tej kategorii wagowej na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie, przegrywając pierwszą walkę z późniejszym brązowym medalistą Mauro Cía z Argentyny[1].
Był mistrzem Holandii w wadze półciężkiej w 1947[4].
Od 1948 do 1950 znowu walczył jako zawodowiec w Indonezji, a od 1954 do 1955 w Holandii. Ogółem stoczył 20 pojedynków, z których wygrał 15, 3 przegrał i 2 zremisował. Nie walczył o żaden istotny tytuł[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Hennie Quentemeijer [online], olympedia.org [dostęp 2021-08-21] (ang.).
- ↑ a b c Hennie Quentemeijer [online], boxrec.com [dostęp 2021-08-21] (ang.).
- ↑ 7.European Championships – National Stadium, Dublin, Ireland – May 12–17, 1947 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-21] (ang.).
- ↑ Dutch National Championships – Krasnapolsky Hotel, Amsterdam – March 20, 1947 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-21] (ang.).