Herb Środy Wielkopolskiej

Herb Środy Wielkopolskiej – jeden z symboli miasta Środa Wielkopolska i gminy Środa Wielkopolska w postaci herbu[1].

Herb Środy Wielkopolskiej
ilustracja
Typ herbu

miejski

Wprowadzony

2015

Wygląd i symbolika edytuj

Herb przedstawia na błękitnej tarczy herbowej srebrne, blankowane mury obronne z dwiema srebrnymi, blankowanymi basztami. Każda wieża ma trzy okna w układzie dwa nad jednym. Pomiędzy basztami srebrny hełm garnczkowy skierowany w prawo, a poniżej na murze czerwona tarcza z prawa w skos, a na niej biały orzeł piastowski. Nad hełmem sześcioramienna gwiazda i nad nią półksiężyc rogami do dołu złote[1].

Historia edytuj

 
XIV-wieczne pieczęcie Środy Wielkopolskiej

Rysunek herbowy nawiązuje do wizerunku pieczęci miejskiej z XIII i XIV stulecia. Pieczęć pochodząca z dokumentu z 1404 r. z przedstawia m.in. wizerunek klejnotu w postaci pawich piór na szyszaku, druga z 1407 r. zamiast piór przedstawia gwiazdę i odwrócony półksiężyc ponad hełmem[2]. W późniejszych wiekach, na skutek błędnej interpretacji rysunku herbu na pieczęci z XVII wieku, pojawił się rysunek odwróconej łodzi – godło herbu Łodzia. Herb taki potwierdzony został również przez Ministra Spraw Wewnętrznych w 1936 roku[3]. Do tradycyjnego wizerunku herbowego powrócono w roku 2015[4][5].

Przypisy edytuj

  1. a b Uchwała nr LXX/1137/2018 Rady Miejskiej W Środzie Wielkopolskiej z dnia 18 października 2018 r. w sprawie Statutu Gminy Środa Wielkopolska. sroda.wlkp.pl. [dostęp 2021-05-19].
  2. Marian Gumowski: Herby miast polskich. Warszawa: Arkady, 1960, s. 320.
  3. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 października 1936 r. w sprawie zatwierdzenia herbu miasta Środy.. isap.sejm.gov.pl. [dostęp 2021-05-19].
  4. Uchwała Nr IV/46/2015 Rady Miejskiej w Środzie Wielkopolskiej z dnia 29 stycznia 2015 r. w sprawie Statutu Gminy Środa Wielkopolska. Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego z 2015 r. Nr BRAK, poz. 1265. [dostęp 2021-05-19].
  5. Andrzej Plewako, Józef Wang: Herbarz Miast Polskich. Warszawa: Arkady, 1994, s. 226. ISBN 978-83-213-3568-1.

Linki zewnętrzne edytuj