Hipoteza (element normy prawnej)

Hipoteza - element normy prawnej, który określa to, do kogo norma ta jest skierowana (kto jest jej adresatem), i który podaje okoliczności (warunki), w jakich ten ktoś musi się znaleźć, by norma ta miała w stosunku do niego swoje zastosowanie[1].

Określenie adresata normy prawnej można nazywać elementem podmiotowym hipotezy, a podanie okoliczności (warunków), w jakich ten adresat ma się znajdować, by norma miała wobec niego zastosowanie, elementem przedmiotowym hipotezy[2].

O samej hipotezie mówi się, że wyznacza ona zakres stosowania (zastosowania) normy prawnej[3].

Okoliczności, w jakich musi się znaleźć adresat danej normy prawnej, aby ta miała w stosunku do niego zastosowanie, można uznawać za okoliczności aktualizujące (uaktualniające) normę prawną[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 73.
  2. M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 73 przypis 2.
  3. a b M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 75 przypis nr 4.

Bibliografia

edytuj
  • Maciej Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Wydawnictwo CM, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66704-82-4.