Hipoteza dochodu relatywnego

Hipoteza dochodu relatywnego to teoria konsumpcji zaproponowana w 1949 roku przez ekonomistę Jamesa S. Duesenberry'ego w pracy Income, Saving and the Theory of Consumer Behavior. Zgodnie z nią, wielkość wydatków konsumpcyjnych poszczególnych osób nie zależy od ich dochodu, lecz od standardu życia w środowisku, w którym przebywają. Zgodnie z teorią hipotezy dochodu relatywnego człowiek stara się żyć i wydawać ilość pieniędzy równą ilości, którą wydaje średni przedstawiciel społeczności, w której funkcjonuje.

Zobacz też edytuj

Literatura dodatkowa edytuj

  • J.S. Duesenberry Income, Saving and the Theory of Consumer Behavior, 1949.

Linki zewnętrzne edytuj