Horst Ulrich Wiechert (ur. 9 października 1938 w Braniewie) – niemiecki fizyk, starszy wykładowca Uniwersytetu Gutenberga w Moguncji.

Horst Ulrich Wiechert
Ilustracja
Horst Wiechert, 2023
Data i miejsce urodzenia

9 października 1938
Braniewo

doktor fizyki
Alma Mater

Uniwersytet Johannesa Gutenberga w Moguncji

Doktorat

1969

Życiorys

edytuj
 
Horst jako mały chłopiec przy swoim domu w Braniewie (Warmińska 6), ze starszym bratem, ok. 1943 rok

Ojciec Horsta, Friedrich, był księgowym w browarze w Braniewie, pochodził z Korniewa w powiecie świętomiejskim (Kreis Heiligenbeil). W 1934 poślubił braniewiankę Charlotte z domu Glaudien. Hans urodził się jako drugie dziecko w rodzinie, miał jednego starszego brata Siegfrieda (ur. 1936). Wiechertowie do 1945 mieszkali w Braniewie przy Hansastraße 6 (współcześnie ul. Warmińska)[1].

Pod koniec II wojny światowej, w lutym 1945, rodzina opuściła Braniewo, bombardowane przez nacierające oddziały Armii Czerwonej. Przez Nową Pasłękę, zamarznięty Zalew Wiślany, Pilawę, Gdynię udało im się odtrzeć do miejscowości Leer, leżącej we Wschodniej Fryzji. Tam rodzina mieszkała do roku 1954, następnie przeprowadziła się do Wuppertalu, gdzie Horst skończył szkołę średnią i uzyskał maturę[2]. W latach 1959–1962 studiował fizykę i matematykę na Uniwersytecie Gutenberga w Moguncji. W latach 1963–1966 przygotowywał pracę dyplomową w Instytucie Fizyki Teoretycznej. Od października 1967 został zatrudniony jako asystent w tym instytucie. W 1969 na podstawie dysertacji Theoretische Untersuchungen der Wellenfortpflanzung in engen mit flüssigem Helium II gefüllten Kapillaren uzyskał stopień doktora nauk technicznych z wyróżnieniem (magna cum laude). Od 1985 pracował na stanowisku Akademischer Direktor Uniwersytetu w Mainz.

Jego prace naukowe i badawcze obejmował fizykę materii skondensowanej. W celu prowadzenia prac badawczych wyjeżdżał do Instytutu Laune-Langevin w Grenoble(inne języki) oraz centrum naukowego CEA Paris-Saclay(inne języki) we Francji, laboratorium HASYLAB w Hamburgu i do Helmholtz-Zentrum Berlin für Materialien und Energie(inne języki) w Berlinie. W 2004 roku przeszedł na emeryturę[3].

Jest autorem lub współautorem 66 publikacji naukowych w języku angielskim[4].

Wybrane publikacje

edytuj
  • Ordering and Phase Transitions in Adsorbed Monolayers of Diatomic Molecules (z Dominikiem Marx), 1996[5]
  • Ordering and Phase Transitions in Deuterium Monolayers Physisorbed on Krypton Preplated Graphite (z Klaus–Dieter Kortmann), 1998[5]
  • Adsorption of molecular hydrogen isotopes on graphite and BN, 2003[6]

Przypisy

edytuj
  1. Stadt Braunsberg im Ermland: ein Familienbuch, von Walter Merten, 1976, s. 139.
  2. Siegfried Wiechert Mein Schulweg, [w:] Heimatbrief für den Kreis Braunsberg Sommer 2012 Nr. 26.
  3. Siegfried Wiechert Ein Braunsberger Physiker, [w:] Heimatbrief für den Kreis Braunsberg, Sommer 2021 Nr. 45.
  4. H. Wiechert’s research while affiliated with Johannes Gutenberg-Universität Mainz and other places.
  5. a b Dominik Marx, Horst Wiechert, Ordering and Phase Transitions in Adsorbed Monolayers of Diatomic Molecules, I. Prigogine, Stuart A. Rice (red.), wyd. 1, t. 95, Wiley, styczeń 1996, s. 213–394, DOI10.1002/9780470141540.ch4, ISBN 978-0-471-15430-3 [dostęp 2023-11-14] (ang.).
  6. 3.6.2. Adsorption of molecular hydrogen isotopes on graphite and BN [online], ouci.dntb.gov.ua [dostęp 2023-11-17] (ukr.).