III Korpuskorpus Ukraińskiej Armii Halickiej, utworzony na przełomie stycznia i lutego 1919 w czasie wojny polsko-ukraińskiej z grup bojowych „Szczyreć”, „Rudky”, „Krukenyczi”, Hłyboka”, „Staryj Sambir” i „Liutowyśka”.

III Korpus
Третій Корпус
Ilustracja
III Korpus UHA w Stryju. Styczeń, 1919 r.
Historia
Państwo

 Zachodnioukraińska Republika Ludowa

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1920

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Organizacja edytuj

Z grup bojowych:

Ostatnie dwie grupy, razem z 8 Brygadą działały pod wspólnym dowództwem płk. Antina Krawsa.

  • grupę bojową „Rudki” – dowódca mjr Karl Hofman

Korpus bronił linii frontu długości 178 km, rozciągającej się od Cisnej do Obroszyna pod Lwowem. Liczył wtedy 15 000 żołnierzy i 24 baterie artylerii.

W czerwcu 1919 III korpus przeszedł kolejną reorganizację, a w jego skład weszły:

Korpus liczył wtedy 7000 żołnierzy i 13 baterii artylerii. Komenda korpusu znajdowała się w Stryju. Dowódcą był początkowo płk Hryhorij Kossak, potem gen. M. Gembacziw i płk Kraws, szefami sztabu ppłk J. Papp de Janoszy, ppłk Karl Dołeżal, mjr R. Jakwert i mjr Wilhelm Lobkowitz.

Działania edytuj

Po wyparciu przez wojska polskie 16 lipca oddziałów UHA za Zbrucz, III korpus wyruszył na Naddnieprze do walki z bolszewikami. 2 i 8 brygada oraz 1 brygada konna weszły do grupy generała Antina Krawsa, 11 brygada – do grupy płk. Ołeksandra Udowyczenki, a 14 brygada stanowiła garnizon Winnicy, dopóki nie wyruszyła do walki z Armią Ochotniczą pod koniec 1919.

Po połączeniu z bolszewikami i utworzeniu Czerwonej Ukraińskiej Armii Halickiej korpus został przeformowany w 3 brygadę strzelecką CzUHA. Jej stan 1 marca 1920 wynosił 413 oficerów i podoficerów oraz 3067 żołnierzy. Dowódcą brygady został kpt. Osyp Stanimir, a szefem sztabu mjr Wilhelm Lobkowitz.

6 kwietnia 1920 z brygady zdezerterowała jednostka łączności, przyłączając się do oddziałów armii URL, i razem z nimi uczestnicząc w I pochodzie zimowym.

Bibliografia edytuj