Immunia, odporność całkowita – zjawisko całkowitej odporności roślin na biotyczne czynniki stresowe. Mechanizmy odporności całkowitej powodują, że patogeny nie są w stanie wniknąć do organizmu rośliny, a roślinożercy mają całkowicie uniemożliwione żerowanie. Immunia jest zjawiskiem częstym u dziko rosnących roślin, stąd rzadko występują u takich roślin objawy chorób. Wrażliwe na atak patogenu mogą być rośliny w określonej fazie rozwojowej[1].

Przypisy edytuj

  1. red. Kozłowska Monika: Fizjologia roślin. Od teorii do nauk stosowanych. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2007, s. 470-471. ISBN 978-83-09-01023-4.