Wikipedia

Indywidualne Mistrzostwa Świata w Ice Speedwayu 1971

Indywidualne Mistrzostwa Świata w ice speedwayu 1971 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1971. Tytuł wywalczył Gabdrachman Kadyrow ze Związku Radzieckiego.

Indywidualne mistrzostwa świata w ice speedwayu 1971
1971 FIM Ice Racing World Championship
1970 1972
Dyscyplina

Ice speedway

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Zamknięcie (finał)

6-7 marca 1971
Inzell

Liczba zawodników

16 + 2 zawodników rezerwowych

I miejsce I miejsce

Gabdrachman Kadyrow
 ZSRR

II miejsce II miejsce

Władimir Czekuszew
 ZSRR

III miejsce III miejsce

Milan Špinka
 Czechosłowacja

Historia i zasady edytuj

Po raz drugi finał mistrzostw świata rozegrany na sztucznie mrożonym torze w zachodnioniemieckim Inzell, po raz pierwszy w formie dwudniowych zawodów. Finał poprzedziły dwa trzyrundowe półfinały rozgrywane w Szwecji i Związku Radzieckim, które zwyciężyli Szwedzi Bernt Hörnfeldt i Conny Samuelsson.

Tytuł po raz czwarty wywalczył Gabdrachman Kadyrow, który jedyny punkt stracił w biegu 17., który zakończył na 2 miejscu, za Władimirem Cybrowem. Wicemistrzem został debiutant Władimir Czekuszew z 25 punktami. Trzecie miejsce zajął Czech, Milan Špinka, dla którego również był to pierwszy występ w finale mistrzostw świata, ale także pierwszy sezon w zawodach na torach lodowych[1]. Bliski zajęcia miejsca na podium był Walerij Katiużanski, który po pierwszym dniu zmagań z 13 punktami zajmował 2. miejsce ex aequo z Czekuszewem, dzień później w pierwszej serii zanotował upadek, w ostatniej - zerwał taśmę[2].

Uczestnicy edytuj

Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie półfinałów rozegranych w Szwecji i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału awansowało po 7 zawodników. Z dzikimi kartami wystartowało dwóch zawodników gospodarzy - Hans Siegl i Christoph Betzl. Rolę rezerwowego miał pełnić mistrza świata z 1970 roku Antonín Šváb, jednak odniesiona w półfinale kontuzja uniemożliwiła mu wzięcie udziału w finale[3], toteż na pozycjach rezerwowych startowali zawodnicy gospodarzy Alfred Döhr i Otto Barth.

Zakwalifikowani zawodnicy edytuj

  Václav Verner – awans z półfinału szwedzkiego
  Milan Špinka – awans z półfinału radzieckiego
  Bernt Hörnfeldt – zwycięzca półfinału szwedzkiego
  Conny Samuelsson – zwycięzca półfinału radzieckiego
  Kurt Westlund – 2. miejsce w półfinale radzieckim
  Hans Holmqvist
  Sven Sigurd
  Tommy Johansson
  Christoph Betzl – dzika karta
  Hans Siegl – dzika karta
  Gabdrachman Kadyrow – awans z półfinału szwedzkiego
  Władimir Czekuszew
  Walerij Katiużanski
  Władimir Cybrow
  Jurij Dudorin
  Aleksandr Szczerbakow

Klasyfikacja końcowa edytuj

Poz Zawodnik 1 2 Punkty
1   Gabdrachman Kadyrow 14 15 29
2   Władimir Czekuszew 13 12 25
3   Milan Špinka 9 12 21
4   Walerij Katiużanski 13 5 18
5   Władimir Cybrow 18
6   Jurij Dudorin 18
7   Sven Sigurd 18
8   Kurt Westlund 18
9   Conny Samuelsson 16
10   Bernt Hörnfeldt 13
11   Aleksandr Szczerbakow 12
12   Hans Holmqvist 11
13   Hans Siegl 9
14   Christoph Betzl 4
15   Tommy Johansson 4
16   Václav Verner 3
17   Alfred Döhr 1
18   Otto Barth 1

Przypisy edytuj

  1. ↑ Před 40 lety: Milan Špinka přivezl bronz z ledařského mistrovství světa [online], SpeedwayA-Z.cz, 22 stycznia 2011 [dostęp 2022-01-30] (cz.).
  2. ↑ Личный ЧМ-1971 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2022-01-30].
  3. ↑ СОВЕТСКИЕ ГОНЩИКИ СИЛЬНЕЙШИЕ! - Май 1971 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2022-01-30].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indywidualne_Mistrzostwa_Świata_w_Ice_Speedwayu_1971&oldid=72058322”