Ippolito Maria Beccaria
Ippolito Maria Beccaria (ur. 1550 w Mondovì, zm. 3 sierpnia 1600 w Neapolu) – włoski duchowny katolicki, dominikanin, generał zakonu w latach 1589–1600[1]. Hipolit Maria Beccaria był synem Henryka Beccarii oraz Katarzyny Donzelli[1]. Przyjął habit dominikański w Santa Maria delle Grazie[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, na którym następnie uzyskał tytuł profesora teologii[1]. Był przełożonym klasztoru w bazylice św. Sabiny[1]. Pełnił funkcję inkwizytora w Mediolanie w 1587–88[1], a w latach 1588–89 pełnił urząd komisarza generalnego Kongregacji Świętego Oficjum. 21 maja 1589 roku został wybrany generałem Zakonu Kaznodziejskiego[1]. W 1594 przybył do Lwowa[2]. Zmarł 3 sierpnia 1600 roku w Neapolu[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Generał zakonu dominikanów | |
Okres sprawowania |
1589–1600 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
|
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h BECCARIA, Ippolito Maria. treccani.it. [dostęp 2014-09-05]. (wł.).
- ↑ Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie. Lwów : Drukarnia Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1862, s. 52.
Kontrola autorytatywna (osoba):