Irena Molga
Irena Molga (ur. 22 marca 1930 w Warszawie, zm. 17 września 2014) – polska artystka, malarka i projektantka pochodzenia żydowskiego[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
malarka, projektantka |
Życiorys edytuj
Przyszła na świat w zamożnej, zasymilowanej rodzinie żydowskiej Grossbaumów. W czasie okupacji hitlerowskiej trafili do getta. Irenę i jej młodszego brata Edka uratował, wyprowadzając na aryjską stronę, Bolesław Kupiecki (od 2002 Sprawiedliwy wśród Narodów Świata)[1].
W 1944 Irena wstąpiła do batalionu kobiecego wojska polskiego. Postarzyła się o 2 lata. W 1945, kiedy skończyła się wojna, była w Bydgoszczy. Odnalazła ją ciotka, która przeżyła wojnę. Irena wyjechała do Gdańska. Zaczęła naukę w III Liceum Ogólnokształcącym (tzw. Topolówka). Potem uczyła się w Miejskiej Szkole Plastycznej w Gdyni, a następnie na Wydziale Architektury Wnętrz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Studia skończyła w 1958[1].
W pierwszych latach po wojnie często bywała w Komitecie Żydowskim przy ul. Konopnickiej 8 we Wrzeszczu. Tam przychodziła, mając nadzieję na odnalezienie bliskich. Przyjaźnie, które tam nawiązała, przetrwały lata[1].
Pracowała w Przedsiębiorstwie Projektowo-Technologicznym „Promor”, dbając o kolorystykę budowanych w Stoczni Gdańskiej statków. Zajmowała się aranżacją stoczniowego zaplecza socjalnego. Stworzyła m.in. nieistniejącą już mozaikę ścienną w stołówce. Malowała, brała udział w wystawach indywidualnych (np. w 1966 w Salonie Sztuki Hotelu Bristol w Warszawie[1], w 1968 i 1970 w BWA w Gdyni[2]). Jej prace pokazywano na wystawach zbiorowych (np. w 1968 w Dworze Artusa, w 1969 w Bielskiej Jesieni[1][3], w 1975 na wystawie Twórczość Kobiet Plastyczek w Muzeum Narodowym w Gdańsku[4]). Nie zależało jej na sprzedaży obrazów. Rozdawała je przyjaciołom. Była popularna w środowisku artystycznym Trójmiasta i w grupie osób pochodzenia żydowskiego[1].
Należała do Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Stowarzyszenia Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej[1].
Została pochowana na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku[1][5].
Jej córką jest malarka, ilustratorka i scenografka Anna Molga[6]. W 2018 w ramach Festiwalu Zbliżenia w Nowej Synagodze w Gdańsku zorganizowano wystawę prac matki i córki pt. Dwa pokolenia: Irena – Anna[7].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Ewa Bator, Irena Molga [online], Metropolitanka [dostęp 2021-09-20] (pol.).
- ↑ Mirosław Komendecki, Cudze chwalicie..., „Litery” (1), 1969, s. 32–33.
- ↑ Biennale Malarstwa - Galeria BWA [online], bja.galeriabielska.pl [dostęp 2021-09-20].
- ↑ Wystawy Sztuki Kobiet - Wystawa [online], wystawykobiet.amu.edu.pl [dostęp 2021-09-20].
- ↑ Irena Molga, Gdańsk, 20.09.2012 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-09-20].
- ↑ Ewa Bator, Anna Molga [online], Metropolitanka [dostęp 2021-09-20] (pol.).
- ↑ Dwa pokolenia: Irena – Anna | Molga | Wystawa | 13.09.2018 | Nowa Synagoga [online], zblizeniafestiwal.org [dostęp 2021-09-20].