Izabella Polakiewicz

Izabella Julia Polakiewicz po mężu Wichlińska (ur. 20 kwietnia 1896 w Dublanach, zm. 25 lipca 1957 w Katowicach) – malarka, jedna z pierwszych kobiet studiujących w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych[1].

Izabella Polakiewicz Wichlińska
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1896
Dublany

Data i miejsce śmierci

25 lipca 1957
Katowice

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

malarstwo

Faksymile

Rodzina

edytuj

Urodziła się w Dublanach jako dziecko Zofii z Hełczyńskich i Włodzimierza Polakiewicza. Miała starszego brata Karola Polakiewicza (prawnik i polityk), młodszą siostrę Bronisławę (która również malowała) oraz brata Stanisława.

Edukacja

edytuj

Pierwsze lekcje pobierała w Krakowie u artysty malarza Ludomira Ludwika Dominika Benedyktowicza. Potem przez trzy lata uczyła się malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych u Stanisława Batowskiego we Lwowie[2]. Tam poznała o dwa lata starszą Zofię Baltarowicz-Dzielińską (pierwszą studentkę krakowskiej ASP), z którą się zaprzyjaźniła[3]. Przerwała naukę kiedy w 1914 roku wojska rosyjskie zajęły Lwów[4]. Wtedy razem z rodzicami wyjechała do Budapesztu, gdzie uczyła się w szkole malarstwa Szablya-Frischauf Ferenca[2]. Potem przyjechała do Krakowa i przez krótki czas uczęszczała do Szkoły Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej, a następnie została przyjęta do pracowni Wojciecha Weissa (od 1918 r.)[2]. Była drugą po Zofii Baltarowicz kobietą studiującą w charakterze wolnej słuchaczki[5][3], pierwszą w pracowni malarskiej[2].

(...) trzyma wysoko sztandar feminizmu polskiego, będąc przyjęta do Akademji krakowskiej jako pierwsza kobieta na kurs malarski

Józef Białynia-Chołodecki, „Wiek Nowy”, nr 6902, 29 VI 1924, s. 5.

W 1919 r. Izabella wzięła udział w Wystawie Jesiennej w Zachęcie we Lwowie, gdzie pokazała siedem prac[1][6]. W 1921 wyjechała na trzy lata do Paryża i tam studiowała w Académie de la Grande Chaumière[4].

Życiorys

edytuj

Po powrocie z Paryża otrzymała zamówienie na portret Prezydenta Rzeczypospolitej Stanisława Wojciechowskiego[1]. W Kalendarzu Jubileuszowym 30-lecia Gazety Grudziądzkiej na rok 1925 reprodukowano portret jej autorstwa wydawcy „Gazety GrudziądzkiejWiktora Kulerskiego[7].

W 1925 wzięła udział w Wystawie Związku Artystek Polskich we Lwowie w ramach Salonu Letniego TPSP w Pałacu Sztuki we Lwowie[8].

W 1932 poślubiła w Warszawie Mariana Tadeusza Wichlińskiego, prokurenta banku. W tym samym roku w Chojnicach wzięła ślub siostra Izabelli Bronisława. Siostra wyszła za mąż za jedenaście lat młodszego Andrzeja Tronowicza. W 1946 Izabella rozwiodła się z mężem i wróciła do panieńskiego nazwiska. Przebywała w Zakopanem. Od sierpnia 1949 roku pracowała jako urzędniczka w biurze administracji Szpitala Miejskiego w Jeleniej Górze. Należała do Związku Polskich Artystów Plastyków[3].

Zmarła 25 lipca 1957 w Katowicach w Szpitalu Zakonu Bonifratrów pw. Aniołów Stróżów[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c A. Wierzbicka, Słownik Artystów Polskich, t. Tom V, Warszawa 1998, s. 371-372.
  2. a b c d Józef Białynia-Chołodecki, Prace Lwowianek na wystawie malarskiej w Paryżu, „Wiek Nowy” (nr 6902), Lwów, 29 czerwca 1924, s. 5-6.
  3. a b c d Ile właściwie było wielkich artystek?: #5 / Druga – Izabella Polakiewicz [online], Radio Kapitał [dostęp 2021-12-19].
  4. a b Wacław Szczeblewski, Artyści malarze w Grudziądzu, „Głos Pomorski | Dodatek Noworoczny” (304), 31 grudnia 1922, s. 2-3 [dostęp 2021-09-18] (pol.).
  5. Iwona Demko, Zofia Baltarowicz-Dzielińska. Pierwsza studentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Kraków: Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych, 2018, s. 93 i 101, ISBN 978-83-66054-35-6.
  6. E. Byk, Wystawa Jesienna w Zachęcie, „Wiek Nowy” (5555), 26 listopada 1919, s. 4.
  7. Kalendarz Jubileuszowy 30-lecia Gazety Grudziądzkiej na rok 1925, Wiktor Kulerski, 1925, s. 4 [dostęp 2021-09-18].
  8. Wystawy Sztuki Kobiet - Wystawa [online], wystawykobiet.amu.edu.pl [dostęp 2021-09-18].

Bibliografia

edytuj