Józefa Kleczeńska

Józefa Kleczeńska (ur. przed 1863, zm. po 1887) – drzeworytniczka warszawska, uczennica Jana Styfiego – jednego z najwybitniejszych polskich ksylografów.

Józefa Kleczeńska
Ilustracja
Sygnatura Józefy Kleczeńskiej
Data urodzenia

przed 1863

Data śmierci

po 1887

Dziedzina sztuki

Grafika
Drzeworyt sztorcowy

podpis
Nagrody

1877 - Wystawa Pracy Kobiet w Muzeum Przemysłowo-Rolniczym w Warszawie

Życiorys edytuj

Czynna w latach ok. 1868-1887; od 1863 roku uczyła się drzeworytnictwa w pracowni Jana Styfiego. Współpracowała głównie z „Tygodnikiem Ilustrowanym” (1879-1884) oraz „Tygodnikiem Powszechnym”. Wraz z Ludwiką Jeleńską założyła pracownię drzeworytniczą, w której pracowały i kształciły się kobiety. W 1877 roku prace drzeworytnicze Kleczeńskiej zostały wyróżnione nagrodą na Wystawie Pracy Kobiet w Muzeum Przemysłowo-Rolniczym w Warszawie.

Twórczość drzeworytnicza edytuj

Początkowo odtwarzała w drzeworycie wyłącznie pejzaże oraz architekturę: Kościół w Kunowie, Okolice Żytomierza, Widok Zasławia, Kościół farny w Nieszawie, Skała Kmity, w okolicach Ojcowa; wg rysunków Bronisława Podbielskiego: Beresteczko, Kościół farny w Górze, na Śląsku pruskim, Kościół św. Aleksandra w Dąbrowie Górniczej; wg rysunków Feliksa Brzozowskiego: Zwaliska zamku w Rabsztynie, Grota Łokietka w Ojcowie, oraz wg Andriollego: Widok od Słupi Nowej. W 1884 roku wykonała dla „Tygodnika Ilustrowanego” drzeworyt Śpioszek, wg obrazu Emilii Dukszyńskiej-Dukszty, od którego rozpoczęła opracowywanie trudniejszych tematów.

Galeria edytuj

Bibliografia edytuj

  • Grajewski L., Bibliografia ilustracji w czasopismach polskich XIX i pocz. XX w. (do 1918 r.), PWN Warszawa 1972
  • Opałek M., Drzeworyt w czasopismach polskich XIX stulecia, Warszawa 1949, s. 51.
  • Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966) [...], tom 4, Warszawa 1979, s. 4.

Linki zewnętrzne edytuj