Język ambakich
Język ambakich, także: aion, porapora[1] – język papuaski z prowincji Sepik Wschodni w Papui-Nowej Gwinei (dystrykt Angoram)[1]. Według danych szacunkowych z 2008 r. posługuje się nim 770 osób[2].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
770 (2008) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | aew | ||
| IETF | aew | ||
| Glottolog | amba1269 | ||
| Ethnologue | aew | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Jego użytkownicy zamieszkują siedem wsi: Pangin, Arango, Ombos, Akaian, Oremai, Agurant i Yaut[2]. Wyróżnia się dwie grupy dialektalne: północną i południową[3].
Nazwa „ambakich” pochodzi od miejscowej formy wyrazu „nie”. „Aion” to nazwa terenu i grupy etnicznej[1]. Określenie „porapora” wzięło się przypuszczalnie od nazwy rzeki Porapora (Bien)[4].
Zagrożony wymarciem. Odnotowano, że jest wypierany przez tok pisin, który staje się preferowanym środkiem komunikacji[5]. Inne języki nie są w powszechnym użyciu[6].
Został zaliczony do języków grass w ramach rodziny języków Ramu i dolnego Sepiku (Lower Sepik-Ramu)[7][8]. Timothy Usher umieścił ambakich w niewielkiej rodzinie keram, łącząc go w jedną gałąź wschodnią z językiem ap ma[9].
Nie wykształcił piśmiennictwa[7].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Potter i in. 2008 ↓, s. 1.
- ↑ a b Potter i in. 2008 ↓, s. 5.
- ↑ Potter i in. 2008 ↓, s. 7–9.
- ↑ Richardson i Tupper 2013 ↓, s. 12.
- ↑ Potter i in. 2008 ↓, s. 23.
- ↑ Potter i in. 2008 ↓, s. 20.
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ambakich, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 204–206.
- ↑ Russell Barlow: A grammar of Ulwa (Papua New Guinea). Berlin: Language Science Press, 2023, s. 26–27, seria: Comprehensive Grammar Library 6. DOI: 10.5281/zenodo.8094859. ISBN 978-3-98554-073-0. ISBN 978-3-96110-415-4. (ang.).
Bibliografia edytuj
- William A. Foley: The Languages of the Sepik-Ramu Basin and Environs. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 197–432, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-003. ISBN 978-3-110-29525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
- Margaret Potter, Philip Lambrecht, Laura Alemán, Correna Janzen: The Sociolinguistic Situation of the Ambakich Language. SIL International, 2008, seria: SIL Electronic Survey Reports 2008-012. OCLC 896405571. [dostęp 2023-11-23]. (ang.).
- Dan Richardson, Ian Tupper: Drawing language boundaries and assigning names: the cases of Sos Kundi and Ambakich. SIL International, 2013, seria: SIL Electronic Survey Reports 2013-005. OCLC 896406706. [dostęp 2023-11-23]. (ang.).