Język lilau
Język lilau, także ngaimbom – język papuaski z Papui-Nowej Gwinei, należący do rodziny torricelli. Posługuje się nim 450 osób w dystrykcie Bogia (1981)[1].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
450 (1981) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | lll | ||
| IETF | lll | ||
| Glottolog | lila1246 | ||
| Ethnologue | lll | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Jest blisko spokrewniony z językiem monumbo (mambuwan)[2]. Nie został bliżej opisany[3].
Według publikacji Glottolog (4.7) przynależność języków lilau i monumbo do rodziny torricelli nie została dostatecznie wykazana[4].
Przypisy edytuj
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lilau, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 298.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 299.
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Bogia. Glottolog 4.7. [dostęp 2023-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-12)]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- William A. Foley: The Languages of the Sepik-Ramu Basin and Environs. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 197–432, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-003. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).