Język maranao
Język maranao (Mëranaw) – język austronezyjski z grupy języków filipińskich, używany przez 866 tys. osób zamieszkujących przede wszystkim prowincje Lanao del Sur i Lanao del Norte na Filipinach[1]. Dodatkowo migranci Maranao są obecni w różnych zakątkach Filipin[2].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
866 tys. (2005)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mrw | ||
| IETF | mrw | ||
| Glottolog | mara1404 | ||
| Ethnologue | mrw | ||
| WALS | mrn | ||
| Występowanie | |||
 Zasięg geograficzny języka maranao | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Jest blisko spokrewniony z językami maguindanao i iranun[2][3].
W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[1]. W 1967 roku wydano jego słownik[4]. Jest nauczany w szkołach podstawowych i stanowi element lokalnej tożsamości[1]. Pośród języków Filipin jest jednym z najmniej zagrożonych wymarciem. Grupa etniczna Maranao charakteryzuje się silnym przywiązaniem do rodzimego języka i tradycyjnej kultury[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Maranao, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19] (ang.).
- ↑ a b Lobel i Riwarung 2011 ↓, s. 32.
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 79, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Howard P. McKaughan, Batua A. Macaraya, A Maranao Dictionary, Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 1967, DOI: 10.1515/9780824885946, ISBN 978-0-8248-8594-6, OCLC 1253313813 (ang.).
- ↑ Lobel i Riwarung 2011 ↓, s. 33.
Bibliografia edytuj
- Jason William Lobel, Labi Hadji Sarip Riwarung, Maranao: A Preliminary Phonological Sketch with Supporting Audio, „Language Documentation & Conservation”, 5, 2011, s. 31–59, OCLC 722668525 [dostęp 2024-03-10] (ang.).