Język siwai

język z grupy papuaskiej

Język siwai (a. siuai[2]), także motuna[1][2][3]język papuaski używany w południowo-wschodniej części prowincji Bougainville w Papui-Nowej Gwinei. Według danych Ethnologue posługuje się nim 6600 osób[1].

Siwai
Obszar

Bougainville

Liczba mówiących

6600[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 siw
IETF siw
Glottolog siwa1245
Ethnologue siw
WALS mot
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Należy do rodziny języków południowej Bougainville[1][3][4]. Występują przynajmniej cztery dialekty[5].

Został opisany w postaci opracowania gramatycznego oraz kilku artykułów[6]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Siwai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b John Connell: Siwai. W: David Levinson (red.): Encyclopedia of World Cultures. T. 2: Oceania. Boston, MA: G.K. Hall, 1991, s. 301–304. ISBN 0-8161-1808-6. OCLC 22492614. (ang.).
  3. a b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Siwai. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-18)]. (ang.).
  4. Stebbins, Evans i Terrill 2018 ↓, s. 818
  5. Stebbins, Evans i Terrill 2018 ↓, s. 819
  6. Stebbins, Evans i Terrill 2018 ↓, s. 820

Bibliografia edytuj

  • Tonya Stebbins, Bethwyn Evans, Angela Terrill: The Papuan languages of Island Melanesia. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 775–894, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-007. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).