Jagdverband 44
Jagdverband 44 (JV 44) – elitarna jednostka Luftwaffe sformowana na początku 1945 roku pod dowództwem Adolfa Gallanda, po jego kontrowersyjnej dymisji ze stanowiska dowódcy lotnictwa myśliwskiego (General der Jagdflieger). Miała ona status jednostki eksperymentalnej - była traktowana jako prywatny eksperyment Gallanda, jego "miejsce wygnania", a zarazem ostatnia szansa na przedstawienie w praktyce poglądów na zastosowanie myśliwców odrzutowych Messerschmitt Me 262. Dzięki osobistym znajomościom i koneksjom dowódcy wśród pilotów znalazło się wielu asów myśliwskich, część z nich znajdowała się w "niełasce" dowództwa[1].
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
marzec 1945 |
| Rozformowanie |
maj 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Ostatni |
Heinrich Bär |
| Działania zbrojne | |
| obrona powietrzna Rzeszy | |
| Organizacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład | |
Taktyka edytuj
Jednostka operowała zazwyczaj w sile 2 kluczy (Kette) po 3 samoloty, z ogólnej liczby około 12 myśliwców. Atakowano formacje bombowców czterosilnikowych[1].
Sprzęt edytuj
Jako główny typ wykorzystywano myśliwce Messerschmitt Me 262. Dodatkowym uzbrojeniem były niekierowane rakiety przeciwlotnicze R4M, podwieszane w ilości 24 sztuk. Samolotami szkolnymi były Si 204, niezbędne do przeszkolenia pilotów na samoloty dwusilnikowe. Osłonę odrzutowców podczas startu i lądowania zapewniały myśliwce Fw 190D, w ilości co najmniej 5, tworzące tzw. Platzschutzschwarm[1].