Jakub Głowiński
dziedzic Głowna
Jakub Głowiński v. Głowieński herbu Roch II, był właścicielem Głowna na początku XV w. W 1420 r. ufundował pierwszy kościół w tej miejscowości.
W 1427 r. był podczaszym sochaczewskim i dzięki jego staraniom książę Siemowit mazowiecki nadał osadzie Głowno prawo miejskie chełmińskie. W 1435 r. Jakub Głowieński, ówczesny chorąży rawski, złożył swój podpis, jako jeden z możnowładców księcia rawskiego Siemowita V, na dokumencie zawarcia pokoju w Brześciu Kujawskim, pomiędzy Królestwem Polskim a zakonem krzyżackim.
Bibliografia edytuj
- Tymoteusz Lipiński, Nieco o świętopietrzu w Polsce. w Biblioteka Warszawska, T 1. Warszawa 1847. W drukarni Stanisława Strąbskiego. Str. 284-286.
- Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, t. IX, str. 150-151
- Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, w Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego, T. 38-39, Kraków 1899, strona 218