James Pollock
James Pollock (ur. 10 września 1811 w Milton, zm. 19 kwietnia 1890 w Lock Haven) – amerykański prawnik, sędzia, członek Izby Reprezentantów z ramienia partii Wigów (1844–1849), gubernator stanu Pensylwania (1855–1858), dwukrotny dyrektor U.S. Mint (1861–1866, 1869–1873). Członek American Philosophical Society i National Reform Association .
Portret Pollocka autorstwa Williama Henry’ego Egle’a | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Członek Izby Reprezentantów | |
Przynależność | |
Okres urzędowania |
od 5 kwietnia 1844 |
Gubernator stanu Pensylwania | |
Okres urzędowania |
od 1855 |
Poprzednik | |
Następca | |
10. Dyrektor U.S. Mint | |
Okres urzędowania |
od 1861 |
Poprzednik | |
Następca | |
13. Dyrektor U.S. Mint | |
Okres urzędowania |
od 1869 |
Poprzednik | |
Następca | |
Życiorys edytuj
Młodość edytuj
Urodził się 10 września 1811 roku w Milton (stan Pensylwania) w rodzinie Pollocków, Williama i Sary (z domu Wilson), prezbiteriańskiej rodzinie o szkocko-irlandzkich korzeniach. W 1817 roku, kiedy James miał sześć lat, zmarł jego ojciec. Utrzymaniem i wyedukowaniem ośmiorga dzieci zajęła się matka[1]. Ukończył Milton Academy, a następnie rozpoczął studia prawnicze w College of New Jersey w Princeton. Uczelnię ukończył z wyróżnieniem, z tytułami licencjata i Master of Arts w 1831 roku[1][2]. Następnie, w 1833 roku, został przyjęty do palestry w hrabstwie Northumberland, gdzie rozpoczął prawniczą praktykę[2].
Działalność polityczna w Izbie Reprezentantów edytuj
W latach 1836–1838 pełnił funkcję prokuratora okręgowego hrabstwa Northumberland. 5 kwietnia 1844 roku został pierwszy raz wybrany w zastępstwie zmarłego Henry’ego Fricka do Izby Reprezentantów z ramienia partii Wigów. Popierał budowę linii kolejowej w kierunku zachodniego wybrzeża. Przewodniczył również komisji nadzorującej budowę tej linii. Był znajomym Samuela Morse’a, twórcy alfabetu Morse’a. Znajomość ta przełożyła się na lobbowanie na rzecz pierwszej linii telegrafu w Stanach Zjednoczonych, którą wybudowano w 1844 roku. 4 marca 1849 roku skończyła się jego kadencja w Izbie Reprezentantów, nie brał udziału w kolejnych wyborach[1][3]. 15 stycznia 1851 roku został mianowany prezesem sądu rejonowego Pensylwanii. Funkcję tę sprawował do czasu, kiedy w konstytucji stanowej wprowadzono zapis o tym, iż urząd ten będzie obsadzany w wyniku wyborów powszechnych, czemu sam Pollock się sprzeciwiał[1][2].
Na stanowisku gubernatora Pensylwanii edytuj
W 1854 roku został kandydatem Wigów na stanowisko gubernatora Pensylwanii. W kampanii przeciwko popieranemu przez Partię Demokratyczną Williamowi Biglerowi zyskał poparcie przeciwników Ustawy o Kansas i Nebrasce. Podczas kampanii Pollock wyrażał również poglądy antyalkoholowe i antyhazardowe. W wyborach uzyskał wynik na poziomie 55%[1]. W trakcie sprawowania urzędu gubernatora zaangażował się w działania zmierzające do zmniejszenia wydatków publicznych na transport publiczny oraz likwidacji programu robót publicznych. Sprzedał wybudowaną w ramach takich robót linię Allegheny Portage Railroad[1]. Dzięki temu zredukowano dług publiczny stanu Pensylwania[3]. Uchwalił również ustawę Normal School Act of 1857, która ustanawiała regionalne instytucje szkolące nauczycieli, ustanowił wydział zajmujący się edukacją publiczną, a także zakupił na potrzeby urzędu gubernatora rezydencję w Harrisburgu. Do tego czasu gubernatorzy musieli wynajmować lub nabywać własne rezydencje[1][3]. W trakcie tzw. Paniki 1857 roku w celu zapobieżenia upadkowi banków zawiesił tymczasowo wymóg wypłacania depozytariuszom i posiadaczom not bankowych ekwiwalentu w złocie lub srebrze. Nie ubiegał się o kolejną kadencję gubernatora[1], którym przestał być w 1858 roku[3]. Po zejściu z urzędu powrócił do praktyki prawnej[3].
Dyrektor U.S. Mint edytuj
W 1861 roku został mianowany dyrektorem Mennicy Stanów Zjednoczonych[2] przez prezydenta Abrahama Lincolna[1]. W tym samym roku, w związku z okrucieństwami wojny secesyjnej, wielebny M. R. Watkinson napisał list do sekretarza skarbu Salmona Chase’a z prośbą, aby na amerykańskich monetach znalazło się odwołanie do wiary i Boga. Chase pozytywnie odniósł się do tego pomysłu i zlecił Pollockowi rozpoczęcie prac nad odpowiednimi zmianami. W grudniu 1863 roku Pollock przedstawił sekretarzowi kilka próbnych monet wybitych w brązie z różnymi inskrypcjami, np. „God and Our Country” czy „God Our Trust”. Chase opowiedział się za drugą propozycją, ale poprosił, aby brzmiała „In God We Trust” (pol. Bogu ufamy lub W Bogu pokładamy ufność). Biorąc pod uwagę rekomendacje sekretarza skarbu przygotowano ustawę Act of April 22, 1864, która wprowadzała do obiegu monety o nominale centa i dwóch centów z dewizą „In God We Trust”. Natomiast Act of Congress of March 3, 1865 zezwolił dyrektorowi mennicy, przy zgodzie sekretarza skarbu, na umieszczanie tej dewizy na srebrnych i złotych monetach[4]. Pollock przestał pełnić funkcję dyrektora U.S. Mint w 1866 roku. Ponownie na to stanowisko powołał go prezydent Ulysses Grant w 1869 roku, a Pollock pełnił ten urząd do 1873 roku. W latach 1873–1879 był superintendentem mennicy, w okresie, kiedy mennica stawała się częścią Departamentu Skarbu[1].
Zmarł 19 kwietnia 1890 roku w Lock Haven[2].
Życie prywatne edytuj
W 1837 roku poślubił Sarę Ann Hepburn, z którą miał pięć córek i trzech synów[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Governor James Pollock, „Pennsylvania Historical and Museum Commission” [dostęp 2023-03-01] [zarchiwizowane 2008-04-17] .
- ↑ a b c d e POLLOCK, James, „Biographical Directory of the United States Congress” [dostęp 2023-03-02] .
- ↑ a b c d e Gov. James Pollock, „National Governors Association” [dostęp 2023-03-02] .
- ↑ Bowers 1993 ↓, s. 798-799.
Bibliografia edytuj
- David Bowers: Guide to Collecting and Investing Liberty Seated Silver Dollars 1840-1873. W: David Bowers: Silver Dollars & Trade Dollars of the United States: A Complete Encyclopedia. Cz. 1. Wolfeboro: Bowers and Merena Galleries, Inc., 1993.