Jan Dudziński
Jan Dudziński (ur. 1893 w Łagiewnikach, zm. 22 grudnia 1914) – działacz niepodległościowy, oficer piechoty Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 grudnia 1914 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Jan Dudziński urodził się we Łagiewnikach k. Krakowa, był z zawodu murarzem. Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich.
Po wybuchu wojny wstąpił do oddziałów legionowych. Jako chorąży dowodził plutonem w 8 kompanii 3 pułku piechoty Legionów Polskich.
Został awansowany do stopnia podporucznika piechoty i przeniesieniu z baonu w którym służył do 2 pułku piechoty. Został mianowany dowódcą 10 kompanii 2 pułku. Poległ 22 grudnia 1914 w czasie walk o górę Kliwę. Kompania dowodzona przez Dudzińskiego, która w tym dniu wspomagała kompanię Landszturmu, dostała się pod obstrzał rosyjskich karabinów maszynowych. Zginął Dudziński i 8 jego żołnierzy[1]. Został pochowany w (węg. Ökörmező – obecnie Miżhirja na Ukrainie).
Jego brat Stanisław (1895–1920) był legionistą, obrońcą Lwowa, uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości (19 grudnia 1930)[2]
Upamiętnienie edytuj
Jan Dudziński – został upamiętniony tablicą pamiątkową na budynku Magistratu w krakowskim Podgórzu.
Plac Braci Dudzińskich znajduje się przy dworcu PKP w Krakowie-Płaszowie.
Przypisy edytuj
- ↑ Patrz August Krasicki. s. 148.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia edytuj
- August Krasicki: Dziennik z kampanii rosyjskiej 1914–1916. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1988. ISBN 83-211-1000-2.
- Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. Gryf, Warszawa 1992, Tom I, str. 27.
- Panteon Polski, Nr 1 rok 1924, s. 13
- Wiadomości Polskie 1915, nr 12 i 13 s. 6–7