Jan Harabaszewski
Jan Harabaszewski (ur. 1875, zm. 24 marca 1943[1]) – absolwent Wydziału Chemii Technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Nauczyciel chemii w Gimnazjum im. T.Czackiego w Warszawie, adiunkt Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| adiunkt nauk chemicznych | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Twórca metodyki chemii w szkolnictwie polskim. Jego przewodnim celem było nauczanie chemii poprzez eksperyment uczniowski. Uważał, że chemia jest najlepszą szkołą myślenia indukcyjnego i rozwija osobowość ucznia.
Był redaktorem czasopisma dla nauczycieli „Fizyka i Chemia”, w 1936 roku wydał swą najważniejszą pracę „Dydaktyka chemii”. Założyciel i pierwszy przewodniczący (1924-1926) Sekcji Dydaktycznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 215-2-13/14).
Jego imieniem nazwany jest medal przyznawany od 1990 przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za wybitne osiągnięcia związane z dydaktyką chemii oraz za działalność popularyzatorską w tej dziedzinie.
Przypisy edytuj
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SZCZEPAŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-10-24].
Bibliografia edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Prace Jana Harabaszewskiego w bibliotece Polona