Jan Kantakuzen (despota)

Jan Kantakuzen grec. Ἱωάννης Καντακουζηνός (ur. ok. 1342, zm. po 1380) – despota.

Życiorys

edytuj

Był najstarszym synem Mateusza Kantakuzena i Ireny Paleologiny. W 1356 roku został despotą. Od 1361 roku przebywał na Peloponezie.

Bibliografia

edytuj
  • Donald M. Nicol, The Byzantine Family of Kantakouzenos (Cantacuzenus), ca 1100–1460: a genealogical and prosopographical study, Washington DC: Dumbarton Oaks 1968.
  • Rodolphe Guilland, Recherches sur l'histoire administrative de l'Empire byzantin: Le despote, δεσπότης, "Revue des études byzantines" 17 (1959), s. 52–89 [1].
  • Καντακουζηνός Ἱωάννης [w:] Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit, t. 5, ed. Erich Trapp, Wien: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften 1981, nr 10972.