Jan Lukas
Jan Antoni Lukas (ur. 9 września 1877, zm. w maju/czerwcu 1941 w ZSRR) – pułkownik audytor Wojska Polskiego.
 pułkownik audytor
| |
| Data urodzenia |
9 września 1877 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
maj/czerwiec 1941 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef WSO |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujJan Lukas urodził się 9 września 1877. Pełnił zawodową służbę wojskową w audytoriacie cesarskiej i królewskiej armii. Na stopień kapitana audytora został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 maja 1906 roku[1]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. W 1914 roku pełnił służbę w Pułku Piechoty Nr 58 w Stanisławowie[1]. Na stopień majora audytora został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1915 roku. W latach 1916–1918 pełnił służbę w Sądzie Dywizyjnym w Jarosławiu[2][3].
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego. 24 czerwca 1919 został mianowany sędzią wojskowym w Sądzie Okręgu Generalnego w Krakowie[4]. Następnie został szefem Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego Grodno. 24 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów z byłej armii austriacko-węgierskiej[5]. 10 sierpnia 1920 został wyznaczony na stanowisko szefa sądu polowego etapu 2 Armii[6]. Od 16 lutego do października 1921 był szefem Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego Kielce[7].
Został awansowany na stopień pułkownika w korpusie oficerów zawodowych sądowych ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9]. W 1923 był szefem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr III, początkowo z siedzibą w Grodnie[10], a od czerwca 1924 z siedzibą w Wilnie[11][11][12]. Z dniem 31 marca 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[13]. W 1934 jako emerytowany pułkownik w korpusie oficerów sądowych pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto[14].
W 1941 został aresztowany przez organa NKWD Zachodniej Białorusi[15]. Według jednej relacji zmarł na przełomie maja i czerwca 1941 w Kałagandzie na obszarze ZSRR[16].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[3]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[2]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[2]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 495, 1141.
- ↑ a b c Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 1008.
- ↑ a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1740.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 86 z 1919 roku, poz. 2998.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 576.
- ↑ Rozkaz nr 6797/20/Sąd. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce. [dostęp 2021-01-30]..
- ↑ Jarno 2003 ↓, s. 75.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1089.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 984.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1083.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 978.
- ↑ Organa 1928 ↓, s. 60.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 22.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 367.
- ↑ Indeks ↓.
- ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 361.
Bibliografia
edytuj- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa „Zbrojownia”. [dostęp 2018-05-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Organa wymiaru sprawiedliwości w W. P.. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. Nr 8-10, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
- Witold Jarno: Okręg Generalny Nr III Kielce w latach 1918-1921. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2003. ISBN 83-88679-31-7.
- Indeks Represjonowanych. IPN. [dostęp 2021-01-31].