Jan z Nikiu (stgr. Ιωάννης Νικίου) – koptyjski kronikarz żyjący w drugiej połowie VII wieku; biskup Nikiu. Autor Kroniki świata, doprowadzonej do końca VII wieku[1].

Jan z Nikiu
Data urodzenia

VII wiek

Język

koptyjski

Dziedzina sztuki

kronikarstwo

Ważne dzieła

Kronika świata

Życie

edytuj

O życiu Jana wiadomo niewiele. Został ordynowany przez papieża Jana III, przed rokiem 689, na koptyjskiego biskupa Nikiu, miasta w Dolnym Egipcie. Papież Symeon I usunął go z urzędu, pod zarzutem spowodowania śmierci jednego z mnichów, przed rokiem 700[1].

Dzieło

edytuj

Jan jest autorem, wzorowanej na dziele Jana Malalasa, Kroniki świata. Podobnie jak Malalas i Jan Antiochijczyk, rozpoczął swą kronikę od Adama i Ewy, przepisując całe partie z Kroniki Malalasa. Przedstawił historię Wschodu, Grecji i Rzymu, by opisując panowanie kolejnych cesarzy rzymskich i bizantyńskich dojść do końca VII stulecia. Wzorem swoich poprzedników, w miarę zbliżania się do czasów, które sam przeżył, przedstawiał wydarzenia coraz bardziej szczegółowo[2]. Szczególnie cenny jest jego dramatyczny, oparty na osobistych przeżyciach, opis zdobycia Egiptu przez Arabów pod wodzą Amra w 642 roku, po taktycznym wycofaniu się wojsk bizantyńskich z Rodos i wcześniejszej klęsce bizantyńskiej ekspedycji wojskowej pod Nikiu (640 rok)[3].

Dawniejsi uczeni byli zdania, że kronika została napisana w języku greckim. Pod koniec XX wieku udowodniono, że Jan napisał ją w języku koptyjskim. Być może została przetłumaczona na grekę, ale nie ma na to dowodów[1]. Kronika Jana nie była w Bizancjum znana. Nie korzystał z niej, ani nie wzmiankował o niej żaden późniejszy historyk bizantyński[3].

W średniowieczu Kronika została przetłumaczona na język arabski, a w 1601 roku z arabskiego na język gyyz. Oryginał koptyjski i przekład arabski zaginęły. Zachowało się jedynie, w niezbyt dobrym stanie tłumaczenie etiopskie, ważne źródło do okresu panowania cesarza Herakliusza (610-641) i jego trzech następców (641-668)[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c McGuckin 1993 ↓, s. 2.
  2. O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. s. 112.
  3. a b c O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. s. 113.

Bibliografia

edytuj