Jerzy Brunner (lekkoatleta)

Jerzy Brunner (ur. 8 czerwca 1959 we Wrocławiu[1]) – polski lekkoatleta, sprinter, medalista halowych mistrzostw Polski, reprezentant Polski.

Jerzy Brunner
Data urodzenia

1959

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Halowe mistrzostwa Polski
srebro Zabrze 1980 bieg na 60 m
srebro Zabrze 1981 bieg na 60 m

Kariera sportowa edytuj

Był zawodnikiem Burzy Wrocław (1975-1980) i AZS-AWF Wrocław (1981-1982).

W 1980 i 1981 zdobył halowe wicemistrzostwo Polski seniorów w biegu na 60 metrów[2]. Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie najbliżej podium był w 1979, zajmując 5. miejsce w biegu na 100 metrów[3].

W 1980 reprezentował Polskę w dwóch meczach międzypaństwowych[4]. Dwukrotnie wystąpił w halowych mistrzostwach Europy, w 1980 odpadł w półfinale biegu na 60 metrów, z wynikiem 6,78, w 1981 odpadł w półfinale biegu na 50 metrów, z wynikiem 5,89[5]. Startował także w reprezentacji Europy na zawodach Pucharu świata w 1979, zajmując 3. miejsce w sztafecie 4 x 100 metrów (z Marianem Woroninem, Leszkiem Duneckim i Zenonem Licznerskim), z wynikiem 38,85[6].

Był rezerwowym polskiej sztafety 4 x 100 metrów na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie (1980)[7].

Rekord życiowy na 100 metrów: 10,46 (13.06.1980), na 60 metrów w hali: 6,73 (16.02.1980)[8][9].

Przypisy edytuj

  1. Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 559
  2. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 377
  3. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie, wyd. Szczecin-Warszawa 2007, s. 301
  4. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni, Warszawa 1984, s. 309
  5. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 380
  6. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 130
  7. Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 5559
  8. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 17
  9. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 281