Jerzy Leowski
Jerzy Leowski (ur. 10 kwietnia 1928 w Pabianicach, zm. 25 marca 2006 w Warszawie) – polski lekarz epidemiolog, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| prof. dr hab. nauk medycznych | |
| Alma Mater |
Akademia Medyczna w Warszawie (dziś Warszawski Uniwersytet Medyczny) |
| Doktorat |
1964 – nauki medyczne |
| Habilitacja |
1975 – nauki medyczne |
| Profesura |
1978 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
W 1954 ukończył studia w Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. W 1955 uzyskał specjalizację z epidemiologii[1]. W latach 1959–1960 odbył studia podyplomowe w zakresie zdrowia publicznego w Londyńskiej Szkole Higieny i Medycyny Tropikalnej[2].
Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1964 w Akademii Medycznej w Warszawie na podstawie rozprawy pt. Ocena mierników stanu zdrowia pracowników zakładu przemysłowego[2]. W 1975 w Akademii Medycznej w Łodzi na podstawie pracy pt. Ocena walki z gruźlicą w Polsce, uzyskał stopień doktora habilitowanego[1]. W 1978 Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego[1][3]
W latach 1955–1978 pracował w Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, w tym od 1968 na stanowisku dyrektora tego instytutu[2]. Wieloletni pracownik Światowej Organizacji Zdrowia. W latach 1978–1980 pracował jako ekspert w Biurze Regionalnym na Zachodni Pacyfik w Manili. W latach 1980–1988 pełnił funkcje kierownika programu zwalczania gruźlicy w Centrali Światowej Organizacji Zdrowia w Genewie[4]. W okresie od 1996 do 2003 był dyrektorem Szkoły Zdrowia Publicznego w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego w Warszawie.
Członek Polskiego Towarzystwa Higienicznego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Społecznej, Polskiego Towarzystwa Ftizjopneumonologicznego, Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej, Międzynarodowego Towarzystwa Epidemiologicznego oraz Panelu Ekspertów ds. Gruźlicy Światowej Organizacji Zdrowia[4].
Autor lub współautor ponad 140 publikacji, w tym 70 prac oryginalnych[4]. Autor podręcznika pt Polityka zdrowotna a zdrowie publiczne[5]. Promotor 9 prac doktorskich[4].
Pochowany na cmentarzu Północnym w Warszawie.
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Jerzy Leowski. [w:] Centralny Rejestr Lekarzy RP – wyszukiwarka informacji podstawowych [on-line]. Naczelna Izba Lekarska. [dostęp 2017-08-22].
- ↑ a b c Piotr Krasucki, Jerzy Leowski (1928-2006) Wspomnienie pośmiertne, „Medycyna Pracy”, 2006, s. 493.
- ↑ Prof. dr hab. Jerzy Leowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-02-15].[martwy link]
- ↑ a b c d Janusz Kapuścik (red. nauk.), Współcześni uczeni polscy. Słownik Biograficzny. Tom II H–Ł, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1999, s. 641-642, ISBN 83-905295-6-4.
- ↑ Katalog główny BS - Full View of Record [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2016-02-13].
Linki zewnętrzne edytuj
- Prof. dr hab. Jerzy Leowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-02-15].[martwy link]