Jewstachij Prokopczyc

Jewstachij Prokopczyc
Data urodzenia	1806
Data i miejsce śmierci	1 października 1856 ; Tarnopol
	zastępca przewodniczącego Głównej Rady Ruskiej
Okres	od 1849; do 1850

Jewstachij Prokopczyc (ukr. Євста́хій Проко́пчиць, ur. 1806, zm. 1 października 1856 w Tarnopolu) – ukraiński działacz społeczny i polityczny, publicysta, pedagog, filolog.

Życiorys

Ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 30. i 40. XIX wieku był nauczycielem greki i łaciny w C. K. Gimnazjum w Stanisławowie, w gimnazjum akademickim we Lwowie, w latach 1850–1856 C. K. I Gimnazjum w Tarnopolu. Oprócz nauczania badał wpływ greki na język ukraiński.

W latach 1848–1849 współzałożyciel i przewodniczący Ruskiej Rady w Stanisławowie.

W latach 1849–1850 był zastępcą przewodniczącego Głównej Rady Ruskiej, w której reprezentował skrzydło demokratyczne. Opowiadał się za podziałem Galicji na kanton polski i ukraiński, aktywizacją działalności Ruskich Rad, wprowadzenie nauczania w języku ukraińskim w szkołach Galicji, utworzenie katedry języka ukraińskiego i ukraińskiej literatury na Uniwersytecie Lwowskim, utworzenie ukraińskiej Gwardii Narodowej.

Był autorem artykułów o tematyce politycznej i historycznej, publikowanych w gazetach Wiednia i Pragi.

Jego synem był^[1] radca dworu Juliusz Prokopczyc, c. k. urzędnik^[2].

Przypisy

↑ Ołeksander Barwińskyj: Spomyny z moho żyttia. Lwów, 1912, s. 21. (ukr.)
↑ Kronika. P. Juliusz Prokopczyc. „Kurjer Stanisławowski”. 748, s. 2, 21 stycznia 1900.

Bibliografia

Jan Kozik: Ukraiński ruch narodowy w Galicji w latach 1830–1848. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1973.

[1] Ołeksander Barwińskyj: Spomyny z moho żyttia. Lwów, 1912, s. 21. (ukr.)

[2] Kronika. P. Juliusz Prokopczyc. „Kurjer Stanisławowski”. 748, s. 2, 21 stycznia 1900.

[1]

[2]