Jiří Parma

	Jiří Parma
	Jiří Parma
Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1963 ; Frenštát pod Radhoštěm,; Czechosłowacja
Klub	Dukla Banská Bystrica
Wzrost	174 cm
Reprezentacja	Czechosłowacja; Czechy
Debiut w PŚ	30 grudnia 1980, Oberstdorf; (99. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	8 stycznia 1983, Harrachov; (10. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	18 grudnia 1983, Lake Placid; (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	14 stycznia 1984, Harrachov
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
Inne nagrody
	Puchar Świata w lotach narciarskich
3. miejsce ;	1984/1985
	Turniej Czterech Skoczni
3. miejsce ;	1987/1988

Jiří Parma (ur. 9 stycznia 1963 we Frenštácie pod Radhoštěm) – reprezentant Czechosłowacji, a potem Czech w skokach narciarskich, brązowy medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata.

KarieraEdytuj

W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1980/1981, zajmując 99. miejsce w pierwszym konkursie 29. edycji Turnieju Czterech Skoczni (30 grudnia 1980 roku w Oberstdorfie). W 1981 wystąpił na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, gdzie zajął 26. miejsce. W klasyfikacji generalnej tego sezonu nie został sklasyfikowany.

Po roku przerwy powrócił do rywalizacji w sezonie 1982/1983. Pierwsze punkty w karierze zdobył 8 stycznia 1983 podczas zawodów w Harrachovie, gdzie zajął 10. miejsce. W marcu tego samego roku wziął udział w mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie, zajmując szóste miejsce. Do brązowego medalisty tamtych mistrzostw (Mattiego Nykänena) stracił 9 punktów. Sezon ten ukończył na 27. miejscu w klasyfikacji generalnej. 18 grudnia 1983 w swoim drugim starcie sezonu 1983/1984 stanął na podium, zajmując trzecie miejsce w Lake Placid. Było to pierwsze podium w jego karierze. 14 stycznia 1984 w Harrachovie po raz pierwszy zwyciężył w zawodach PŚ. Wystąpił także na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984, gdzie na dużej skoczni zajął 23. miejsce, a na normalnym obiekcie był dziesiąty. W tym samym roku odbyły się ponadto mistrzostwa świata w Engelbergu i Rovaniemi, na których wspólnie z Ladislavem Dluhošem, Vladimírem Podzimkiem i Pavlem Plocem wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Dobre występy, między innymi dwa zwycięstwa i jedno trzecie miejsce dały mu piątą pozycję w klasyfikacji generalnej tego sezonu. Piąty był także w sezonie 1983/1984 Pucharu Świata w lotach.

Sezon 1984/1985 przyniósł mu kolejne piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Trzykrotnie stawał na podium, po jednym razie na każdym jego stopniu. Swoje trzecie i jak się później okazało ostatnie zwycięstwo odniósł 5 marca 1985 w Örnsköldsvik. Po tym jak zajął 28. miejsce w Oberstdorfie, szóste w Garmisch-Partenkirchen, czwarte w Innsbrucku i 16. miejsce w Bischofshofen uplasował się na dziesiątym miejscu w klasyfikacji 33. Turnieju Czterech Skoczni. Na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol w 1985 był czwarty w konkursie na dużej skoczni, przegrywając walkę o brązowy medal z Mattim Nykänenem o 1,1 punktu. Czwarte miejsce zajął także wraz z kolegami w konkursie drużynowym, a w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni zajął dziewiąte miejsce. Natomiast w sezonie 1984/1985 PŚ w lotach zajął trzecie miejsce ex aequo z Tadeuszem Fijasem i Trondem Jøranem Pedersenem.

W sezonach 1985/1986 i 1986/1987 zajmował dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. W tym czasie czterokrotnie stawał na podium, za każdym razem na trzecim stopniu. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 1987 osiągnął swój największy indywidualny sukces, zdobywając złoty medal w konkursie na normalnej skoczni. W konkursie drużynowym reprezentanci Czechosłowacji z Parmą w składzie zajęli ponownie czwarte miejsce; w walce o trzecie miejsce lepsi okazali się Austriacy. Na dużej skoczni indywidualnie Parma zajął dziewiątą lokatę.

Rok później, na igrzyskach w Calgary był piąty na normalnej skoczni, na dużej zajął 29. miejsce, a w konkursie drużynowym Czechosłowakom po raz kolejny przypadło czwarte miejsce. Kolejny sukces osiągnął w 36. Turnieju Czterech Skoczni, w którym zajął trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej. Dokonał tego, mimo że nie stanął na podium żadnego z poszczególnych konkursów: był trzynasty w Oberstdorfie, ósmy w Ga-Pa, czwarty w Innsbrucku i jedenasty w Bischofshofen. Ponadto na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie w 1988 ponownie był szósty. W klasyfikacji generalnej sezonu 1987/1988 zajął czwarte miejsce, co było jego najlepszym wynikiem w karierze.

W sezonie 1988/1989 PŚ w lotach zajął czwarte miejsce, a w klasyfikacji generalnej PŚ był szesnasty. Pięciokrotnie znajdował się w czołowej dziesiątce zawodów, jednak na podium nie stawał. Na mistrzostwach świata w Lahti (1989) zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym (w drużynie skakali także: Martin Švagerko, Ladislav Dluhoš i Pavel Ploc). W indywidualnych startach plasował się w trzeciej dziesiątce. Kolejny medal zdobył podczas igrzysk olimpijskich w Albertville w 1992, gdzie w zawodach drużynowych razem z Tomášem Goderem, Františkiem Ježem i Jaroslavem Sakalą zajął 3. miejsce. W konkursach indywidualnych zajął piąte miejsce na dużej skoczni oraz dziesiąte na normalnej. W międzyczasie wystartował na mistrzostwach w Val di Fiemme w 1991, jednak bez sukcesów. W klasyfikacji generalnej sezonu 1991/1992 zajął ostatecznie 15. miejsce.

Od zakończenia sezonu 1991/1992 osiągał coraz słabsze wyniki w Pucharze Świata. Sezon 1993/1994 zakończył na 19. miejscu w klasyfikacji generalnej. Czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce i tylko raz na podium, 6 marca 1993 w Lahti był trzeci. Na mistrzostwach świata w Falun w 1993 wraz z kolegami z reprezentacji zdobył drużynowe wicemistrzostwo świata. Medal ten był ostatnim sukcesem w jego karierze. W startach indywidualnych był szósty na dużej oraz ósmy na normalnej skoczni. 22 stycznia 1994 w Sapporo po raz ostatni stanął na podium, zajmując trzecie miejsce, ustępując jedynie Jensowi Weißflogowi oraz Andreasowi Goldbergerowi. W tym samym roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie na normalnej skoczni był dziewiętnasty, a na dużej zajął 39. miejsce. W konkursie drużynowym reprezentacja Czech, dla której był to debiut na dużej imprezie międzynarodowej, zajęła siódme miejsce. Mistrzostwa świata w Thunder Bay w 1995 były jego ostatnią duża imprezą. Drużynowo Czesi zajęli ósme miejsce, a indywidualnie Parma był poza czołową dwudziestką. Ostatni oficjalny występ zaliczył 28 stycznia 1996 w Zakopanem na Wielkiej Krokwi, gdzie zajął 46. miejsce. W całej karierze łącznie 17 razy stawał na podium, w tym trzy razy zwyciężał, cztery razy był drugi oraz dziesięć razy trzeci.

W 1996 zakończył karierę.

OsiągnięciaEdytuj

Igrzyska olimpijskie Edytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
10.	12 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia normalna indywidualnie	202.7 pkt	-12.5 pkt	Jens Weißflog
23.	18 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia duża indywidualnie	174.0 pkt	-57.2 pkt	Matti Nykänen
5.	14 lutego	1988	Calgary	Skocznia normalna indywidualnie	203.8 pkt	-25.3 pkt	Matti Nykänen
29.	23 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża indywidualnie	175.3 pkt	-48.7 pkt	Matti Nykänen
4.	24 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża drużynowo^[1]	586.8 pkt	-47.6 pkt	Finlandia
10.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	207.9 pkt	-14.9 pkt	Ernst Vettori
3.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo^[2]	620.1 pkt	-24.3 pkt	Finlandia
5.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	198.0 pkt	-41.5 pkt	Toni Nieminen
19.	25 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia normalna indywidualnie	226.5 pkt	-55.5 pkt	Espen Bredesen
39.	20 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża indywidualnie	124.7 pkt	-149.8 pkt	Jens Weißflog
7.	22 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża drużynowo^[3]	800.7 pkt	-169.4 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świataEdytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
3.	26 lutego	1984	Engelberg	Skocznia duża drużynowo^[4]	564.1 pkt	-54.2 pkt	Finlandia
4.	20 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża indywidualnie	220.6 pkt	-3.6 pkt	Per Bergerud
4.	22 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża drużynowo^[5]	531.0 pkt	-52.0 pkt	Finlandia
9.	26 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia normalna indywidualnie	209.1 pkt	-16.2 pkt	Jens Weißflog
9.	15 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża indywidualnie	200.2 pkt	-15.8 pkt	Jens Weißflog
4.	17 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża drużynowo^[6]	584.4 pkt	-49.7 pkt	Finlandia
1.	20 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia normalna indywidualnie	224.4 pkt	-	-
21.	20 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	166.5 pkt	-52.0 pkt	Jari Puikkonen
3.	22 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża drużynowo^[6]	595.5 pkt	-49.5 pkt	Finlandia
26.	26 lutego	1989	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	92.2 pkt	-22.3 pkt	Jens Weißflog
37.	10 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża indywidualnie	138.8 pkt	-78.7 pkt	Franci Petek
5.	14 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża drużynowo^[7]	516.6 pkt	-51.0 pkt	Austria
24.	16 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia normalna indywidualnie	184.1 pkt	-38.8 pkt	Heinz Kuttin
6.	21 lutego	1993	Falun	Skocznia duża indywidualnie	203.9 pkt	-37.5 pkt	Espen Bredesen
2.	23 lutego	1993	Falun	Skocznia duża drużynowo^[8]	772.1 pkt	-49.4 pkt	Norwegia
8.	27 lutego	1993	Falun	Skocznia normalna indywidualnie	214.1 pkt	-23.7 pkt	Masahiko Harada
27.	12 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia normalna indywidualnie	185.0 pkt	-81.0 pkt	Takanobu Okabe
8.	16 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża drużynowo^[9]	585.4 pkt	-303.6 pkt	Finlandia
34.	18 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża indywidualnie	117.8 pkt	-154.8 pkt	Tommy Ingebrigtsen

Mistrzostwa świata w lotachEdytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
26.	27 lutego	1981	Oberstdorf	Loty indywidualnie	825.5 pkt	-375.5 pkt	Jari Puikkonen
6.	18 marca	1983	Harrachov	Loty indywidualnie	1034.5 pkt	-16.5 pkt	Klaus Ostwald
18.	17 marca	1985	Planica	Loty indywidualnie	472.5 pkt	-108.0 pkt	Matti Nykänen
6.	13 marca	1988	Oberstdorf	Loty indywidualnie	334.5 pkt	-29.5 pkt	Ole Gunnar Fidjestøl
14.	22 marca	1992	Harrachov	Loty indywidualnie	302.0 pkt	-90.5 pkt	Noriaki Kasai

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Miejsca na podiumEdytuj

Sezon Pucharu Świata	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	razem
1983/1984	2	-	1	3
1984/1985	1	1	1	3
1985/1986	-	-	3	3
1986/1987	-	-	1	1
1987/1988	-	2	1	3
1988/1989	-	-	-	-
1989/1990	-	-	1	1
1990/1991	-	-	-	-
1991/1992	-	1	-	1
1992/1993	-	-	1	1
1993/1994	-	-	1	1
suma	3	4	10	17

Miejsca na podium chronologicznieEdytuj

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca	Reprezentował
1.	18 grudnia 1983	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-120	213.6 pkt	3.	-4.9 pkt	Jeff Hastings	Czechosłowacja
2.	14 stycznia 1984	Harrachov	Čerťák K-120	205.9 pkt	1.	-	-	Czechosłowacja
3.	6 marca 1984	Falun	Lugnet	?	1.	-	-	Czechosłowacja
4.	15 grudnia 1984	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-90	217.0 pkt	2.	-8.5 pkt	Andreas Felder	Czechosłowacja
5.	23 lutego 1985	Harrachov	Čerťák K-180	345.0 pkt	3.	-21.5 pkt	Ole Gunnar Fidjestøl	Czechosłowacja
6.	5 marca 1985	Örnsköldsvik	Paradiskullen	214.4 pkt	1.	-	-	Czechosłowacja
7.	11 stycznia 1986	Harrachov	Čerťák K-120	206.0 pkt	3.	-18.2 pkt	Matti Nykänen	Czechosłowacja
8.	26 stycznia 1986	Sapporo	Ōkurayama	186.8 pkt	3.	-46.5 pkt	Matti Nykänen	Czechosłowacja
9.	2 marca 1986	Lahti	Salpausselkä	206.2 pkt	3.	-19.7 pkt	Matti Nykänen	Czechosłowacja
10.	14 stycznia 1987	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	219.9 pkt	3.	-4.7 pkt	Ernst Vettori	Czechosłowacja
11.	13 grudnia 1987	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-90	236.4 pkt	2.	-9.8 pkt	Pavel Ploc	Czechosłowacja
12.	20 grudnia 1987	Sapporo	Ōkurayama	163.1 pkt	2.	-39.3 pkt	Matti Nykänen	Czechosłowacja
13.	17 stycznia 1988	Gallio	Trampolino di Pakstall	214.1 pkt	3.	-4.1 pkt	Ernst Vettori	Czechosłowacja
14.	12 stycznia 1990	Harrachov	Čerťák K-120	208.5 pkt	3.	-14.0 pkt	Dieter Thoma	Czechosłowacja^[10]
15.	15 marca 1992	Oslo	Holmenkollbakken	199.1 pkt	2.	-20.0 pkt	Toni Nieminen	Czechy^[11]
16.	6 marca 1993	Lahti	Salpausselkä	213.2 pkt	3.	-22.0 pkt	Noriaki Kasai	Czechy
17.	22 stycznia 1994	Sapporo	Miyanomori	217.5 pkt	3.	-13.0 pkt	Jens Weißflog	Czechy