John Bernard Fitzpatrick

amerykański biskup rzymskokatolicki

John Bernard Fitzpatrick (ur. 1 listopada 1812 w Bostonie, Massachusetts, zm. 13 lutego 1866 tamże) – amerykański duchowny katolicki, biskup Bostonu w latach 1846-1866.

John Bernard Fitzpatrick
Biskup Bostonu
ilustracja
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1812
Boston

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1866
Boston

Miejsce pochówku

Massachusetts

Biskup Bostonu
Okres sprawowania

1846-1866

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

13 czerwca 1840

Nominacja biskupia

21 listopada 1843

Sakra biskupia

24 marca 1844

Sukcesja apostolska
Konsekrator

Benedict Fenwick SJ

Współkonsekratorzy

Richard Vincent Whelan
William Barber Tyler

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie przybyłej do USA z Irlandii w 1805 roku. Od najmłodszych lat wyróżniał się talentem do nauki. Ukończył szkoły w Montrealu i Québecu. Był tam profesorem retoryki i literatury pięknej. Ponadto znał biegle łacinę, grekę i język francuski. Od roku 1837 kontynuował studia w Paryżu. Tam też 13 czerwca 1840 otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie do kraju przez krótki czas był wikariuszem parafii katedralnej w rodzinnym mieście. W roku 1842 mianowany proboszczem w Cambridge.

21 listopada 1843 otrzymał nominację na biskupa koadiutora Bostonu z prawem następstwa. Sakry udzielił mu bp Benedict Joseph Fenwick SJ. W wieku 31 lat był jednym z najmłodszych (prawdopodobnie najmłodszym) biskupów na świecie. Pod nieobecność bpa Fenwicka brał udział w VI Synodzie Prowincjonalnym w Baltimore (1846). Sukcesję przejął 11 sierpnia 1846 roku. Mieszkańcy Bostonu ciepło przyjęli nowego ordynariusza, który pochodził z miejscowego ludu. Jednak czasy, w których przyszło mu rządzić nie były łatwe. Świeckie władze miejskie były bowiem nastawione antykatolicko z powodu rozprzestrzenienia się ruchu Know Nothing. Bp Fitzpatrick starał się łagodzić napięcia i wzywał swych wiernych do pokojowego i cierpliwego znoszenia dyskryminacji. W czasie wojny secesyjnej wspierał prezydenta Lincolna i Unię. Dbał o zapewnienie katolickich kapelanów dla żołnierzy z Massachusetts. Za jego kadencji liczba zarówno księży, jak i kościołów wzrosła z 40 do 300, powstał katolicki sierociniec, szpital i szkoła, a liczba wspólnot religijnych wzrosła pięciokrotnie. Jego słabe zdrowie było przyczyną mianowania w styczniu 1866 roku koadiutora z prawem następstwa, którym został jego przyjaciel ks. John Joseph Williams. Bp Fitzpatrick nie doczekał się jednak jego konsekracji, zmarł bowiem przedwcześnie 13 lutego 1866 roku.

Bibliografia edytuj