John Blakley

amerykański strzelec

John Blakley, zapisywany także jako John Blakely[1]amerykański strzelec, medalista mistrzostw świata.

John Blakley
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata
srebro Sztokholm 1929 (karabin dowolny, trzy postawy, 300 m, druż.)
brąz Sztokholm 1929 (karabin małokalibrowy leżąc, 50 m, druż.)[a]

Był sierżantem zbrojmistrzem w Marines. W turniejach strzeleckich tej formacji niejednokrotnie plasował się w czołówce. W Lauchheimer Trophy wygrał w 1932 i 1935 roku (jako sierżant zbrojmistrz), zaś w latach 1924 i 1925 plasował się na trzecim miejscu (jako sierżant)[2]. W 1937 roku zwyciężył w Navy Trophy[3]. Jako członek zespołu z Parris Island (Karolina Południowa) zwyciężył w 1925 roku w Elliott Trophy. W 1925 roku wygrał National Trophy Rifle Team Match jako członek drużyny Marines, zaś dwa lata później był drugi[2].

Blakley jest dwukrotnym[a] medalistą mistrzostw świata, zdobywając oba podia w zawodach drużynowych. Najwyższą pozycję osiągnął na turnieju w 1929 roku, gdy został wicemistrzem w karabinie dowolnym w trzech postawach z 300 m (skład zespołu: John Blakley, Harry Renshaw, Joe Sharp, Russell Seitzinger, Paul Woods)[6]. Podczas tych zawodów był indywidualnie na 8. miejscu w karabinie dowolnym stojąc z 300 m[7].

Medale mistrzostw świata edytuj

Opracowano na podstawie materiałów źródłowych:[1][6][8][9][10]

Mistrzostwa Konkurencja Wynik Miejsce
Sztokholm 1929 Karabin dowolny, trzy postawy, 300 m, drużynowo 5397 pkt. (druż.)
1066 pkt. ind. (374–355–337)
 
Sztokholm 1929 Karabin małokalibrowy leżąc, 50 m, drużynowo[a] 1857 pkt. (druż.)  

Uwagi edytuj

  1. a b c Według ISSF Amerykanie (w składzie: John Blakley, Harry Renshaw, Joe Sharp, Russell Seitzinger, Paul Woods) zdobyli brązowy medal w karabinie małokalibrowym leżąc z 50 m podczas mistrzostw świata w 1929 roku. Przeczą temu jednak ówczesne źródła polskie i szwajcarskie, według których na 3. miejscu uplasowała się Dania z wynikiem 1913 pkt., zaś Amerykanie (w składzie m.in. bez Blakleya) mieli zakończyć turniej na 4. miejscu z dorobkiem mniejszym o 1 punkt[4][5].

Przypisy edytuj

  1. a b Alumni Association - USST Members. usashooting.org. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
  2. a b Robert Elmer Barde: The History of Marine Corps Competitive Marksmanship. Marksmanship branch, G-3 division, Headquarters, U.S. Marine corps, 1961, s. 406-407, 411, 442. [dostęp 2021-01-15].
  3. NAVY CUP. competitions.nra.org. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
  4. Strzelanie z Broni Długiej Małokalibrowej. „Przegląd Strzelecki i Łuczniczy”. s. 189. (pol.). 
  5. Le match international de Stockholm. „Feuille d'Avis de Neuchatel et du Vignoble Neuchatelois”, s. 1, 1929-08-18. (fr.). 
  6. a b ISSF WORLD CHAMPIONSHIPS 1897 - 2005 MEDALLISTS. issf-shooting.org. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
  7. Svenska dagbladets årsbok. T. 7. Almquist and Wiksells boktryckeri-aktiebolag, 1929, s. 222. [dostęp 2021-01-15].
  8. Schießen - Weltmeisterschaften Kleinkaliber - Gewehrdisziplinen 50 m. sport-komplett.de. [dostęp 2021-01-15]. (niem.).
  9. Schießen - Weltmeisterschaften Gewehrdisziplinen 300 m. sport-komplett.de. [dostęp 2021-01-15]. (niem.).
  10. HISTORICAL RESULTS. issf-sports.org. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).