Jorge Aparicio
Jorge Eduardo „Pulpo” Aparicio Grijalva (ur. 21 listopada 1992 w mieście Gwatemala) – gwatemalski piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika, reprezentant Gwatemali, od 2020 roku zawodnik Comunicaciones.
| Pełne imię i nazwisko |
Jorge Eduardo Aparicio Grijalva | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1992 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
25 | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera klubowa edytuj
Pochodzi ze stołecznego miasta Gwatemala i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego potentata Comunicaciones FC[1]. Przeszedł w niej wszystkie szczeble wiekowe[1], występując tam wraz ze swoim bratem Manuelem Aparicio[2]. Z rezerwami Comunicaciones o nazwie Cremas B awansował najpierw z czwartej do trzeciej ligi, a następnie z trzeciej do drugiej[1]. Równolegle jesienią 2011 został włączony do pierwszej drużyny przez trenera Ivána Franco Sopegno, jednak w gwatemalskiej Liga Nacional zadebiutował dopiero 9 października 2013 w wygranym 3:0 meczu z Heredią, wskutek kontuzji kapitana Rigoberto Gómeza[3]. Pierwszego gola w lidze strzelił 29 marca 2014 w wygranym 6:0 spotkaniu z Coatepeque. Wraz z Comunicaciones wywalczył historyczne sześć mistrzostw Gwatemali z rzędu (Apertura 2012, Clausura 2013, Apertura 2013, Clausura 2014, Apertura 2014, Clausura 2015) oraz dwa wicemistrzostwa Gwatemali (Apertura 2011, Clausura 2016), od 2013 roku jako podstawowy zawodnik[1].
W czerwcu 2018 Aparicio podpisał dwuipółletni kontrakt z chorwackim NK Slaven Belupo[4]. W Prva HNL zadebiutował 29 lipca 2018 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Istrą 1961. Jego pobyt w Chorwacji okazał się nieudany; był wystawiany na nienaturalnej dla siebie pozycji bocznego pomocnika[5], a jego pozycja w drużynie znacznie osłabła po zmianie trenera (Tomislava Ivkovicia zastąpił Ivica Sertić)[6]. Już po pół roku odszedł z klubu i powrócił do Gwatemali, zasilając ówczesnego mistrza, Deportivo Guastatoya[7]. Tam występował przez rok, po czym nie doszedł do porozumienia w kwestii przedłużenia umowy[8].
W styczniu 2020 Aparicio powrócił do swojego macierzystego Comunicaciones FC[9].
Kariera reprezentacyjna edytuj
W seniorskiej reprezentacji Gwatemali Aparicio zadebiutował za kadencji selekcjonera Ivána Franco Sopegno, 14 sierpnia 2014 w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z Nikaraguą. W lipcu 2015 został powołany na Złoty Puchar CONCACAF[10]. Tam rozegrał wszystkie trzy spotkania w pełnym wymiarze czasowym, a Gwatemalczycy odpadli z turnieju już w fazie grupowej.
W listopadzie 2020 Aparicio wraz z Alejandro Galindo i Carlosem Mejíą został odsunięty od reprezentacji przez selekcjonera Amariniego Villatoro za złamanie wewnętrznego regulaminu drużyny – opuścili oni zgrupowanie i udali się na imprezę[11]. Gwatemalski Związek Piłki Nożnej wykluczył za to zachowanie całą trójkę piłkarzy ze wszystkich rozgrywek klubowych i reprezentacyjnych na dwa lata[12]. Ostatecznie kara została w drugiej instancji skrócona do trzech miesięcy[13].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Edwin Fajardo: Jorge Aparicio firma con el Slaven Belupo Koprivnica de Croacia. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 28 czerwca 2020. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ O. Saravia: LOS HERMANOS APARICIO, OPINAN SOBRE LA FURIA BLANCA SUB-17. [w:] Camerino Crema [on-line]. camerinocrema.com, 12 września 2008. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ Jeniffer Gómez: Jorge Aparicio disfruta el tricampeonato en familia. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 22 grudnia 2013. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ Rudy Martínez: Como los grandes: presentan a Jorge Aparicio en Croacia. [w:] Soy502 [on-line]. soy502.com, 28 czerwca 2018. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ Edwin Fajardo: Jorge Aparicio vive un momento dulce en el futbol croata. [w:] Prensa Libre [on-line]. pressreader.com, 10 sierpnia 2018. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ JORGE APARICIO NAPUSTIO SLAVEN BELUPO. [w:] HNTV [on-line]. hntv.hr, 30 grudnia 2018. [dostęp 2020-12-06]. (chorw.).
- ↑ Jorge Aparicio es nuevo refuerzo de Guastatoya. [w:] Goal [on-line]. goal.com, 21 grudnia 2018. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ Aparicio no seguirá en Guastatoya. [w:] Tigo Sports [on-line]. tigosports.gt, 26 grudnia 2019. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ Eddy Coronado: Jorge Aparicio regresa a Comunicaciones y abandonó a Guastatoya. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 26 grudnia 2019. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ "PESCADITO" RUIZ, LIDER DE GUATEMALA EN COPA ORO. [w:] Telemundo Deportes [on-line]. telemundodeportes.com, 1 lipca 2015. [dostęp 2020-12-06]. (hiszp.).
- ↑ ¡Escándalo en Selección de Guatemala! Tres jugadores son separados por indisciplina. [w:] ESPN [on-line]. espn.com.gt, 7 listopada 2020. [dostęp 2021-01-17]. (hiszp.).
- ↑ Raúl Barreno: Futbolistas Alejandro Galindo, Jorge Aparicio y Carlos Mejía fuera de toda competencia por dos años, según resolución de la Fedefut. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 12 grudnia 2020. [dostęp 2021-01-17]. (hiszp.).
- ↑ Jorge Aparicio, Alejandro Galindo y Carlos Mejía volverán a jugar en marzo. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 27 stycznia 2021. [dostęp 2021-02-06]. (hiszp.).
Bibliografia edytuj
- Jorge Aparicio w bazie National Football Teams (ang.)
- Jorge Aparicio, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-12-06].
- J. Aparicio, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].