Guto

brazylijski piłkarz
(Przekierowano z José Augusto Bagatini)

Guto, właśc. José Augusto Bagatini (ur. 14 maja 1964 w Rio Claro – zm. 23 października 2009 w Rio Claro) - piłkarz brazylijski, występujący na pozycji obrońcy.

Guto
Pełne imię i nazwisko

José Augusto Bagatini

Data i miejsce urodzenia

14 maja 1964
Rio Claro

Data i miejsce śmierci

23 października 2009
Rio Claro

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983 XV de Jaú
1983–1987 CR Flamengo 34 (0)
1987–1991 O Elvas 123 (9)
1991–1994 CF Os Belenenses 91 (8)
1994–1995 Vitória 8 (0)
1995–1996 Paraná Clube
1996 Rio Branco-MG
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983  Brazylia olimp. 3 (0)
1983  Brazylia U-20 3 (0)
W sumie: 6 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Karierę piłkarską Guto rozpoczął w klubie XV de Jaú w 1983 roku. W tym samym roku przeszedł do CR Flamengo. We Flamengo 25 lutego 1984 w wygranym 3-0 meczu z Brasílią FC Édson Souza zadebiutował w lidze brazylijskiej[1]. Z Flamengo zdobył mistrzostwo Brazylii w 1987 orazmistrzostwo stanu Rio de Janeiro - Campeonato Carioca w 1986. Ogółem w barwach Rubro-negro Guto wystąpił 126 meczach, w których strzelił bramkę. W latach 1987–1994 występował w Portugalii.

W 1987 został zawodnikiem klubu O Elvas. W lidze portugalskiej zadebiutował 27 grudnia 1987 w wygranym 1-0 wyjazdowym meczu z Portimonense SC[2]. O Elvas nie zdołało się utrzymać w portugalskiej ekstraklasie w 1988 i przez następne 3 sezony Guto występował na drugoligowych boiskach. W latach 1991–1994 Guto był zawodnikiem stołecznego CF Os Belenenses. Z Belenenses awansował do portugalskiej ekstraklasy w 1992 roku. Ostatni raz w lidze portugalskiej Guto wystąpił 25 maja 1994 w zremisowanym 1-1 meczu z FC Paços de Ferreira[3]. Ogółem na boiskach Portugalii Guto rozegrał 214 meczów(84 w I lidze), w których strzelił 17 bramek(3 w I lidze).

W 1994 powrócił do Brazylii, gdzie został zawodnikiem Vitórii Salvador. Z Vitórią zdobył mistrzostwo stanu Pernambuco - Campeonato Pernambucano w 1995. W barwach Vitórii Guto wystąpił ostatni raz w lidze brazylijskiej 27 listopada 1994 w wygranym 2-0 meczu z Cruzeiro EC[4]. Ogółem w latach 1984–1992 w lidze brazylijskiej wystąpił w 42 meczach.

W latach 1995–1996 występował w Paranie. Z Paraną zdobył mistrzostwo stanu Paraná - Campeonato Paranaense w 1996. Karierę Guto zakończył w Rio Branco Andradas w 1996 roku.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Guto występował w olimpijskiej reprezentacji Brazylii. W 1983 roku uczestniczył w Igrzyskach Panamerykańskich w Caracas na których Brazylia zdobyła brązowy medal. Na turnieju Guto wystąpił we wszystkich trzech meczach reprezentacji Brazylii z Argentyną, Meksykiem i Urugwajem.

W tym samym roku Guto zdobył z reprezentacją U-20 Młodzieżowe Mistrzostwo Świata. Na turnieju w Meksyku Guto wystąpił w trzech meczach z ZSRR, Koreą Południową i w finale z Argentyną.

Śmierć edytuj

Guto zmagał się problem alkoholowym. Konsekwencją tego były problemy z wątrobą, w wyniku których Guto 23 października 2009 zmarł w wieku 45 lat.

Przypisy edytuj

  1. Flamengo 1 - 0 Brasília FC. futpedia.globo.com. [dostęp 2011-12-15]. (port.).
  2. Portimonense 0 - 1 O Elvas. foradejogo.net. [dostęp 2011-12-15]. (port.).
  3. Belenenses 1 - 1 O Paços Ferreira. foradejogo.net. [dostęp 2011-12-15]. (port.).
  4. Vitória 2 - 0 Santos. futpedia.globo.com. [dostęp 2011-12-15]. (port.).

Bibliografia edytuj

  • Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 11-12/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914–2004, cz. 5 (1957–2004), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 42.

Linki zewnętrzne edytuj