Jurij Wasiljewicz Uglicki (ur. 30 października 1532 r. - zm. 24 listopada 1563 r.[1]) – książę Uglicza od 1533 z dynastii Rurykowiczów, młodszy syn Wasyla III i Heleny Glińskiej, brat cara Rosji Iwana Groźnego.

Jurij Uglicki
Jurij Wasiljewicz Uglicki
ilustracja
książę Uglicza
Okres

od 1533
do 1563

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowicze

Data urodzenia

30 października 1532

Data śmierci

24 listopada 1563

Miejsce spoczynku

Sobór św. Michała Archanioła w Moskwie

Ojciec

Wasyl III

Matka

Helena Glińska

Rodzeństwo

Iwan IV Groźny

Małżeństwo

Julianna Dmitrievna Paletska

Dzieci

Wasyl (1559-1560)

Życiorys

edytuj

Urodził się 30 października[1] 1532 r.[2] jako młodszy syn wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III i jego drugiej żony, Heleny Glińskiej. Wobec tego, iż z pierwszą żoną Sołomonią wielki książę nie doczekał się żadnego potomka mimo trwającego ponad 20 lat małżeństwa, w 1525 r. rozkazał zamknąć ją w klasztorze[2]. W styczniu 1526 r. Wasyl poślubił Helenę Glińską.

Tuż po przyjściu na świat Jurija pojawiły się pogłoski, że jego biologicznym ojcem jest główny koniuszy dworu wielkoksiążęcego, Iwan Owczina Tielepniew[2]. Podobnie było 2 lata wcześniej, gdy Helena urodziła następcę tronu, Iwana[2].

Wasyl III zmarł pod koniec 1533 r. Będąc na łożu śmierci zażądał, aby przyprowadzono mu obu synów. Jurij otrzymał w testamencie majątek ziemski i miasto Uglicz[2]. Regencję nad 3-letnim nowym wielkim księciem sprawowała Helena Glińska wraz ze swoim faworytem Iwanem Tielepniewem. Jurij został sierotą w 1538 r., gdy otruto jego matkę.

Jurij był głuchoniemy, w związku z tym nie był brany pod uwagę w kwestiach dynastycznych[2].

3 listopada 1547 r. poślubił córkę bojara, Juliannę Dmitrievną Paletską[1]. Ich jedyny syn, Wasyl, żył tylko rok[1].

Jurij zmarł 24 listopada 1563 r. z nieznanych przyczyn[1]. Rok później wdowa po nim wstąpiła do klasztoru, gdzie zmarła w 1574 r.[1]

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Из жизни глухонемого князя Юрия Васильевича Рюриковича [online], dislife.ru, 19 lipca 2013.
  2. a b c d e f Andrzej Andrusiewicz, Iwan Groźny, Świat książki, 2006, s. 18-22, ISBN 978-83-7129-959-9.