Kūlgrinda (zespół muzyczny)

Kūlgrindalitewski zespół muzyczny z Wilna, założony przez Inię i Jonasa Trinkūnasów, wykonujący neofolk.

Kūlgrinda
Ilustracja
Kūlgrinda w Wilnie
Rok założenia

1990

Pochodzenie

 Litwa

Gatunek

neofolk

Wydawnictwo

Aurea Studija

Skład
Inija Trinkūnienė
Byli członkowie
Jonas Trinkūnas
Instrumentarium
bębny, kobzy, lutnia, lira korbowa
Strona internetowa

Inspiracją kapeli są dawne melodie i pieśni z czasów pogańskiej Litwy. Sentymentem darzą oni kult słońca i charakterystyczną dla neopogaństwa jedność człowieka z naturą. Jest zrzeszona w rodzimowierczym stowarzyszeniu Romuva. Początkowo wydawcą płytowych albumów Kulgrindy była Dangus Records, po czym podpisano umowę z nowym wydawcą, Aurea Studija. Nazwa zespołu nawiązuje do podwodnej grobli wywodzącej się z mitologii Bałtów.

Twórczość

edytuj

W repertuarze kapeli można znaleźć rytualny folklor bałtycki. Pieśniom z akompaniamentem bębnów, kobz, skrzypiec, lutni, lir korbowych i dud towarzyszą modlitwy do pogańskich bóstw i tańce. Kūlgrinda ponadto wykonuje rytuały związane z weselem, inicjacją, uroczystościami rodzinnymi i zmianami pór roku – zgodnie z tradycjami bałtyckimi. Prezentowany przez siebie folklor zespół dostosowuje do współczesnych czasów. Dzięki charakterystycznemu dźwiękowi, młodzieńczemu entuzjazmowi oraz zachowaniu autentyzmu pieśni ludowej potrafi dotrzeć do publiczności w różnym wieku[potrzebny przypis].

Członkowie

edytuj

Głównymi członkami, a zarazem założycielami zespołu są Jonas Trinkūnas i jego żona Inia. Oboje są kapłanami rodzimowierczymi, kultywującymi praktyki religijne pradawnych Litwinów. Oprócz nich w składzie zespołu znajdują się muzycy w wieku od 17 do 25 lat. Wszyscy odziani są w stroje X – XII-wiecznej Litwy, zrekonstruowane w oparciu o archeologiczne znaleziska. Towarzyszy im stosowanie symboliki Bałtów charakterystycznej dla wymienionych wyżej ram czasowych.

Działalność

edytuj

W 2003 roku Kūlgrinda był gościem Festiwalu Kultury Celtyckiej w Dowspudzie, a w 2006 roku wystąpił na festiwalu Źródliska w Suwałkach[1]. Regularnie zapraszana jest na zagraniczne wydarzenia artystyczne, gdzie przedstawia etniczne tradycje bałtyckie. Bierze też udział w świętach narodowych, oficjalnych galach i występach w różnych miastach.

Dyskografia

edytuj
  • 2001 – Kūlgrinda Su Ugnelakis – wspólnie z Žalvarinis
  • 2002 – Ugnies Apeigos
  • 2003 – Sotvaras – wspólnie z Donis
  • 2003 – Perkūno Giesmės
  • 2005 – Prūsu Giesmės – pieśni dziadowskie, śpiewane w wymarłym języku pruskim
  • 2007 – Giesmės Saulei
  • 2009 – Giesmės valdovui Gediminui
  • 2013 – Giesmės Žemynai – wspólnie z Donis
  • 2014 – Laimos Giesmės
  • 2018 – Giesmės Austėjai

Przypisy

edytuj