KSR-11

KSR-11 - sowiecki pocisk przeciwradarowy.

KSR-11 miał konstrukcję analogiczną do KSR-2 i różnił się od niego zastosowanym systemem naprowadzania. Został przyjęty do uzbrojenia na początku lat 60. wraz z kompleksem uzbrojenia K-11/K-16 instalowanym na samolotach Tu-16K-11-16. Do wykrywania celów dla KSR-11 i programowania głowicy pocisku służyła aparatura Rica której antena w kształcie odwróconej litery T znajdowała się z przodu samolotu, przymocowana do oszklonego nosa samolotu.

Pociski KSR-11 zostały użyte bojowo podczas wojny arabsko-izraelskiej w 1973 roku. Większość wystrzelonych pocisków została zestrzelona, ale kilka osiągnęło cel niszcząc trzy stacje radiolokacyjne.

Dane taktyczno-techniczne

• Masa: ok. 3000 kg
• Masa głowicy bojowej: 1000 kg
• Długość: 8,6 m
• Średnica kadłuba: 1,0 m
• Rozpiętość skrzydeł: 4,6 m
• Prędkość: 1,2 Ma
• Zasięg: 180-230 km

Bibliografia

• Krzysztof Nicpoń. Rakiety przeciwradiolokacyjne. Wschód.. „Nowa Technika Wojskowa”. 1996. Nr. 7. s. s. 16-18, 21-22. ISSN 1230-1655.