Kamienica przy ulicy Kiełbaśniczej 3-4 we Wrocławiu
Kamienica przy ulicy Kiełbaśniczej 3-4 – kamienice o średniowiecznym rodowodzie znajdujące się przy ul. Kiełbaśniczej we Wrocławiu, będące połączone pasażem z przyrynkową kamienicą Pod Niebieskim Słońcem i jej oficynami.
 nr rej. A/2327/62 z 25.01.1962[1]
| |
.JPG) Kamienica przy ulicy św. Kiełbaśniczej 3-4 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Kiełbaśnicza 3-4 |
| Typ budynku |
kamienica |
| Kondygnacje |
trzy |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51,110369°N 17,029382°E/51,110369 17,029382 | |
Historia kamienicy edytuj
Zabudowa murowana na posesji nr 3 i 4 pojawiła się przy ulicy już w końcu XIII wieku[2]. Pierwotnie były to dwie oddzielne kamienice. Pod koniec XIV wieku kamienice nr 2 i 3 były kamienicami dwuskrzydłowymi z wąską sienią przejazdową pośrodku płytkich skrzydeł frontowych[3]. W 1902 roku szczytowe kamienice nr 4 i 3 zostały połączone i otrzymały dwie podobne fasady stylizujące na secesyjny barok[4].
Po 1945 roku edytuj
Budynki zostały wyremontowane w latach 1986-1988[5]. Obecnie są to trzykondygnacyjne, trzyosiowe budynki z dwukondygnacyjnym szczytem[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ Harasimowicz 2006 ↓, s. 366 (Kiełbaśnicza).
- ↑ Chorowska 1994 ↓, s. 48.
- ↑ Eysymontt 2011 ↓, s. 225.
- ↑ SIP 2019 ↓, Gminna Ewidencja Zabytków.
- ↑ Chorowska 1994 ↓, s. 26.
Bibliografia edytuj
- Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.
- Jan Harasimowicz (red.): Atlas architektury Wrocławia t. II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998. ISBN 83-7023-679-0.
- Małgorzata Chorowska: Średniowieczna kamienica mieszczańska we Wrocławiu. Wrocław: Oficyna WydawniczaPolitechniki Wrocławskiej, 1994.
- System Informacji Przestrzennej Wrocławia, Wrocław: Dział Systemu Informacji Przestrzennej Biura Rozwoju Wrocławia, 2019 [dostęp 2019-06-06] (pol.).