Katastrofa lotu Philippine Airlines 143
Katastrofa lotu Philippine Airlines 143 – wypadek lotniczy samolotu Boeing 737-3Y0, należącego do linii lotniczych Philippine Airlines, do którego doszło 11 maja 1990 w Manili na Filipinach. W wyniku eksplozji śmierć poniosło 8 osób, a 82 odniosły obrażenia[1]. To pierwszy wypadek, w którym został zniszczony Boeing 737-300.
 Boeing 737, podobny do tego, który uległ wypadkowi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data |
11 maja 1990 |
| Rodzaj |
Eksplozja zbiornika z paliwem |
| Przyczyna |
Wybuch centralnego zbiornika paliwa |
| Ofiary śmiertelne |
8 osób |
| Ranni |
82 osoby |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Użytkownik | |
| Numer |
EI-BZG |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu |
143 |
| Liczba pasażerów |
114 osób |
| Liczba załogi |
6 osób |
Położenie na mapie Filipin  | |
 14°30′31″N 121°01′10″E/14,508611 121,019444
| |
Wypadek edytuj
Podczas gdy Boeing 737-300 był zaparkowany w Manili temperatura powietrza była wysoka i wynosiła około 35°C. Zespoły klimatyzacji, umieszczone pod zbiornikiem paliwa środkowego skrzydła 737, pracowały na ziemi przed wypchnięciem (około 30 do 45 minut). Zbiornik paliwa środkowego skrzydła, który nie był napełniany od dwóch miesięcy, prawdopodobnie zawierał opary paliwa. Krótko po ruszeniu potężna eksplozja w środkowym zbiorniku paliwa gwałtownie wyrzuciła podłogę kabiny do góry. Zbiorniki w skrzydłach pękły, w wyniku czego samolot stanął w płomieniach[1].
Dochodzenie edytuj
Opary zapaliły się prawdopodobnie na skutek uszkodzonego okablowania, gdyż nie znaleziono bomby, urządzenia zapalającego ani detonatora[1].
NTSB ustaliła później, że te same przyczyny spowodowały katastrofę na Long Island[2][3], w której zginęło 230 osób oraz katastrofę na lotnisku w Bangkoku[4], w której zginęła 1 osoba, a 6 zostało rannych.
FAA nie nakazywała żadnych zmian zapobiegających zapłonowi zbiornika centropłata na pokładach samolotów aż do lipca 2008 r., po czym FAA zażądała, aby wszystkie samoloty pasażerskie zbudowane po 1991 r. musiały wdrożyć lub zainstalować technologię zapobiegawczą, aby uniknąć zapłonu zbiornika centropłata w przyszłości, przy czym termin wyznaczony na rok 2010. Zalecono również obowiązek wyposażenia wszystkich statków powietrznych budowanych w przyszłości w to samo wyposażenie[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Boeing 737-3Y0 crash [online], Aviation Safety Network, 11 maja 1990 (ang.).
- ↑ In-flight Breakup Over the Atlantic Ocean Trans World Airlines Flight 800 Boeing 747-131, N93119 Near East Moriches, New York July 17, 1996 [online], National Transportation Safety Board, 23 sierpnia 2000 (ang.).
- ↑ Boeing 747-131 crash [online], Aviation Safety Network, 17 lipca 1996 (ang.).
- ↑ Boeing 737-4D7 crash [online], Aviation Safety Network, 3 marca 2001 (ang.).
- ↑ FAA Mandates Center Fuel Tank Inerting Technology [online], Occupational Health & Safety, 17 lipca 2008 (ang.).