Kawecan – rodzaj uzdy służący do prowadzenia konia z ziemi, lonżowania, naziemnej pracy z koniem (np. na długich wodzach), a także do jazdy. Składa się z wzmocnionego nachrapnika, który ma trzy miejsca do zapięcia lonży i wodzy lub wypinaczy. Lonżę przypina się do środkowego, obrotowego pierścienia, natomiast boczne kółka służą do mocowania wodzy pomocniczych (jeśli nie używa się ogłowia wędzidłowego)[1]. Kawecan stabilizuje od spodu pasek podgardlany. Kawecan może wywierać duży nacisk na kość nosową konia; w zależności od budowy nachrapnika i jego wypełnienia. Podczas lonżowania ułatwia uzyskanie prawidłowego wygięcia na łuku, a podczas pracy z ziemi pozwala na bardziej subtelną komunikację z koniem (na przykład przy pracy na długich wodzach). Najczęściej stosowany w jeździectwie klasycznym.

Głowa konia rasy lipicańskiej w Hiszpańskiej Szkole Jazdy w Wiedniu. Koń ma założony kawecan z uwiązem przyczepionym do środkowego kółka.

Przypisy edytuj

  1. Wacław Pruchniewicz, Akademia Jeździecka, ISBN 978-83-924392-2-6.

Linki zewnętrzne edytuj

  • Marijke de Jong prezentuje różne etapy klasycznej pracy z ziemi z użyciem kawecana (film youtube)