José Kelvin de la Nieve (ur. 28 kwietnia 1986 w Santo Domingo) – hiszpański bokser dominikańskiego pochodzenia.

José Kelvin de la Nieve
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1986
Santo Domingo

Wzrost

163 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Mistrzostwa Europy
brąz Moskwa 2010 (waga papierowa)
srebro Liverpool 2008 (waga papierowa)
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Mersin 2013 (waga musza)
brąz Almería 2005 (waga papierowa)
Mistrzostwa UE
srebro Dublin 2007 (waga papierowa)
brąz Sofia 2014 (waga musza)

Kariera amatorska

edytuj

W 2005 r. zdobył brązowy medal na igrzyskach śródziemnomorskich Almeríí. Hiszpan w walce o półfinał pokonał Greka Rudolfa Kotogiana, a w półfinale pokonał go dwukrotny srebrny medalista mistrzostw Europy, Włoch Alfonso Pinto[1]. W 2006 r. startował na mistrzostwach unii europejskiej w Peczu. de la Nieve doszedł do ćwierćfinału, gdzie przegrał walkę o brązowy medal z Polakiem Łukaszem Maszczykiem[2]. W 2007 r. zdobył srebrny medal na mistrzostwach unii europejskiej w Dublinie. Hiszpan w walce o finał pokonał Anglika Darrena Langleya, a w finale 10:20 pokonał go wicemistrz olimpijski z Mianyang, Pál Bedák[3].

W 2008 r. wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. de la Nieve odpadł już w swojej pierwszej walce, przegrywając 9:12 z Amerykaninem Luisem Yanezem[4]. W listopadzie zdobył srebrny medal na mistrzostwach Europy w Liverpoolu. W walce o półfinał, udanie zrewanżował się Maszczykowi, pokonując go 7:3. W następnej walce zmierzył się z Turkiem Ferhat Pehlivanem, którego pokonał dzięki dogrywce 6:6, a w finale pokonał go 6:7 Ormianin Howhannes Danieljan[5]. W 2009 r. startował na mistrzostwach świata w Mediolanie. W 1/8 finału pokonał przyszłego wicemistrza olimpijskiego, Taja Kaewa Pongprayoona, a w ćwierćfinale przegrał z Rosjaninem Dawidem Ajrapetianem[6].

W 2010 r. zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy w Moskwie. Hiszpan w 1/8 finału po raz kolejny zwyciężył Łukasza Maszczyka (6:1), w ćwierćfinale Ferhata Pehlivana (2:1), a w półfinale przegrał 6:3 ze złotym medalistą tych zawodów, Paddym Barnesem[7]. W 2011 r. startował na mistrzostwach świata w Baku oraz na mistrzostwach Europy w Ankarze. Na mistrzostwach Europy w pierwszej walce udanie zrewanżował się Howhannesjowi Danieljanowi, pokonując go 14:13, ale sam odpadł w następnej walce, przegrywając z Anglikiem Charliem Edwardsem. Na mistrzostwach świata w pierwszej walce, jego rywalem był Egipcjanin Ramy El-Awadi, którego pokonał 18:12. W 1/16 finału pokonał Włocha Alexa Ferramoscę, a w ćwierćfinale uległ Dawidowi Ajrapetianowi. W 2012 r. zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w Londynie. W swojej pierwszej walce na igrzyskach, jego rywalem był Ekwadorczyk Carlos Quipo, który zwyciężył 14:11, eliminując Hiszpana z dalszej rywalizacji[8].

Walki olimpijskie 2008 - Pekin

edytuj
  1. (1. runda) Przegrał z   Luisem Yanezem (9-12)

Walki olimpijskie 2012 - Londyn

edytuj
  1. (1. runda) Przegrał z   Carlosem Quipo (11-14)

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. 15.Mediterranean Games - Almeria, Spain. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
  2. 4.European Union Championships - Pecs, Hungary. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
  3. 5.European Union Championships - Dublin, Ireland. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
  4. 29.Olympic Games - Beijing, China. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
  5. 37.European Championships - Liverpool, England. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
  6. 15.World Championships - Milan, Italy. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
  7. 38.European Championships - Moscow, Russia. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
  8. 30.Olympic Games - London, Great Britain. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).