Kimpulung Mołdawski

miasto w Rumunii

Kimpulung Mołdawski (rum. Câmpulung Moldovenesc; starosłow. Dołhopole) – największa miejscowość górskiej części Bukowiny południowej, położona w okręgu Suczawa w Rumunii. Leży nad rzeką Mołdawą. Przed I wojną światową mieszkało tu kilkuset Polaków. Miasto położone jest na wysokości 600–650 m n.p.m. w zwężeniu doliny Câmpulung pomiędzy dwiema dosyć wysokimi graniami: Obcinele Bucovinei i Munții Stânișoarei.

Kimpulung Mołdawski
Câmpulung Moldovenesc
Ilustracja
Kimpulung ze strony południowej
Herb
Herb
Państwo

 Rumunia

Okręg

Suczawa

Mer

Gabriel Constantin Șerban

Powierzchnia

147 km²

Populacja (2002)
• liczba ludności
• gęstość


20 076
136 os./km²

Kod pocztowy

725100

Położenie na mapie okręgu Suczawa
Mapa konturowa okręgu Suczawa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kimpulung Mołdawski”
Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, u góry znajduje się punkt z opisem „Kimpulung Mołdawski”
Ziemia47°32′N 25°33′E/47,533333 25,550000
Strona internetowa
Bukowina południowa
Dzisiejszy okręg Suczawa, z zaznaczoną Bukowiną południową

Historia

edytuj

Kimpulung był kurortem wypoczynkowym i uchodził za najładniej położoną miejscowość całej Bukowiny (łącznie z jej północną częścią). Dodatkowo było to uzdrowisko klimatyczne. Oprócz tego miasto jest znane z pobliskich źródeł nafty i pokładów rudy żelaznej. Pod koniec imperium Habsburgów istniały w Kimpulungu trzy cerkwie, w tym dwie prawosławne i jedna unicka, jeden kościół rzymskokatolicki i synagoga.

W średniowieczu Kimpulung stanowił stolicę tari, tj. niezależnej wspólnoty terytorialnej, związku kilkunastu wsi i nie podlegał innej władzy feudalnej. Było to związane z wyjątkowo szerokimi nadaniami i prawami uzyskanymi przez mieszkańców obwodu kimpuluńskiego, funkcjonującego jako ośrodek przygranicznej obrony Mołdawii. Nadania te określały zarówno wolności gospodarcze, miejskie i wiejskie, jak i polityczne, prawne i sądownicze. System tej autonomii przetrwał aż do przejęcia Bukowiny przez Austrię. Podczas wojny z Turcją Kimpulung w 1690 roku zajęły oddziały polskie pod dowództwem chorążego Nikodema Żaboklickiego[1]. W owej chwili miasto liczyło sobie 377 rodzin, czyli około 1500 mieszkańców. W 1794 roku Austria oficjalnie uznała Kimpulung za miasto. W roku 1880 mieszkało w nim 5534 mieszkańców, a w 1914 już około 8500. Wskazuje to na napływ przede wszystkim Niemców, ale i Polaków, Rusinów i Żydów.

Współczesność

edytuj

Dziś Kimpulung to duże miasto. Na początku lat osiemdziesiątych liczyło około 20 000 mieszkańców. Jednak w okresie turystycznym liczba osób przebywających w nim może wzrosnąć o drugie tyle. Miasto posiada kilka szkół, hotele, podstawową bazę turystyczną, pocztę, kina, restauracje, bary, wyspecjalizowane sklepy, szpital, aptekę i banki.

W mieście położone jest muzeum drewnianej sztuki ludowej z kolekcją zawierającą 12 000 eksponatów. Są tam narzędzia do obróbki drewna, drewniane przedmioty, wozy, sanie, instrumenty muzyczne, elementy konstrukcji, rzeźby itd. Wśród eksponatów można obejrzeć rzeźbione laski pasterskie, w tym jedną ze scenami z życia Stefana Wielkiego, pustelnika Daniela, fundacji Putny.

W Kimpulungu znajduje się kościół katolicki i kilka cerkwi. Koło targu widać budynek dawnej synagogi, lecz w czasach powojennych powróciło do Kimpulunga bardzo niewielu Żydów i wspólnota jest na wymarciu.

Z Kimpulungu regularnie odjeżdżają pociągi do Suczawy przez Gura Humorului. Turystyczne trasy wyjściowe to drogi wspinające się na obydwa masywy, między którymi leży miasto.

Miastem partnerskim jest Dąbrowa Górnicza.

Ludzie związani z miastem

edytuj

Miasta partnerskie

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj