Kira Ołeksandriwna Rudyk, ukr. Кіра Олександрівна Рудик (ur. 14 października 1985[1] w Użhorodzie) – ukraińska menedżer i polityk, parlamentarzystka, przewodnicząca partii Głos.

Kira Rudyk
Кіра Рудик
Ilustracja
Kira Rudyk (2022)
Pełne imię i nazwisko

Kira Ołeksandriwna Rudyk

Data i miejsce urodzenia

14 października 1985
Użhorod

Zawód, zajęcie

menedżerka, polityk

Alma Mater

Akademia Kijowsko-Mohylańska

Partia

Głos

Emmanuel Macron i Kira Rudyk (2022)

Życiorys

edytuj

W 2008 ukończyła studia na kierunku systemy i technologie informacyjne na wydziale informatyki Akademii Kijowsko-Mohylańskiej[1].

Pracowała w różnych przedsiębiorstwach informatycznych na Ukrainie i w USA, zajmując stanowiska od testerki do menedżerki[1]. W 2005 rozpoczęła karierę w branży IT jako testerka oprogramowania w Software MacKiev na Ukrainie, a w 2007 w TAIN. W 2010 została zatrudniona na stanowisku kierowniczym w nowojorskiej firmie MiMedia(inne języki), a od 2013 była zatrudniona w Tech Team Lab[1].

W 2016 objęła stanowisko dyrektora wykonawczego w ukraińskim oddziale firmy Ring zajmującej się systemami zabezpieczeń domów, która w 2018 została przejęta przez Amazona[1][2][3].

Przed wyborami z 2019 dołączyła do nowego ukraińskiego ugrupowania Głos[1]. W wyborach tych uzyskała mandat posłanki do Rady Najwyższej IX kadencji[4]. W marcu 2020, po ustąpieniu dotychczasowego lidera partii Swiatosława Wakarczuka, została wybrana na nową przewodniczącą Głosu[3][5][6]. Została również wiceprzewodniczącą europejskiej partii politycznej ALDE[7].

Wyróżnienia

edytuj

Umieszczana w różnych tworzonych przez media rankingach, znalazła się wśród 100 kobiet sukcesu Ukrainy magazynu „NW”[8][9], 100 najbardziej wpływowych kobiet na Ukrainie magazynu „Fokus”[10][11], 100 obiecujących ukraińskich polityków portalu Gazeta.ua[12].

W 2022 inicjatywa The Alliance Of Her wyróżniła ją nagrodą „Women in Politics Champion of the Year”[13].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Рудик Кира [online], Liga.net [dostęp 2022-03-21] (ros.).
  2. New wave of young Ukrainians shakes up parliamentary polls [online], France 24, 19 lipca 2019 [dostęp 2022-03-21] (ang.).
  3. a b Рудик Кіра Олександрівна – Біографія, Балотування, Фракції, Політична Агітація [online], chesno.org [dostęp 2022-03-21] (ukr.).
  4. Позачергові вибори народних депутатів України 2019 [online], cvk.gov.ua [dostęp 2022-03-21] (ukr.).
  5. Ukrainian Singer Vakarchuk Steps Down As Head of Holos Political Party [online], rferl.org, 11 marca 2020 [dostęp 2020-07-29] (ang.).
  6. Святослав Вакарчук – уже не голова партії «Голос» [online], pershyj.com, 12 marca 2020 [dostęp 2022-03-21] (ukr.).
  7. Ukraine granted EU Candidate status [online], aldeparty.eu, 24 czerwca 2022 [dostęp 2022-11-27] (ang.).
  8. Топ-100 успішних жінок України [online], nv.ua, 6 marca 2019 [dostęp 2022-03-21] (ukr.).
  9. Журнал НВ називає 100 найуспішніших жінок України [online], nv.ua, 6 marca 2021 [dostęp 2022-03-21] (ukr.).
  10. Беспрецедентное обновление. 100 самых влиятельных женщин Украины [online], focus.ua, 21 października 2019 [dostęp 2022-03-21] (ros.).
  11. 100 самых влиятельных женщин Украины по версии журнала Фокус [online], focus.ua, 18 października 2020 [dostęp 2022-03-21] (ros.).
  12. Рейтинг перспективних українських політиків 2021 [online], gazeta.ua, 9 lutego 2021 [dostęp 2022-11-28] (ukr.).
  13. Inspiring and empowering session concludes AOH Class of 2022 [online], aldeparty.eu, 29 listopada 2022 [dostęp 2022-12-05] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj