Klucz 2
Klucz pisma chińskiego
Klucz 2, oznaczający „kreskę pionową” – jeden z sześciu kluczy Kangxi składających się z jednej kreski.
| 丨 | |
| Znaczenie |
kreska pionowa |
|---|---|
| Unikod |
U+4E28 |
| Zapis | |
| Pinyin |
gǔn |
| Bopomofo |
ㄍㄨㄣˇ |
| Gwoyeu Romatzyh |
goen |
| Wade-Giles |
kun³ |
| Jyutping |
gwan2 |
| Kantoński Yale |
kwan2 |
| Pe̍h-ōe-jī |
khún |
| Kana |
コン kon |
| Kanji |
棒 bō |
| Hangul |
뚫을 tturheul |
| Sino-koreański |
곤 gonn |
| Kolejność kresek | |
 Kolejność kresek | |
W słowniku Kangxi pod tym kluczem umieszczono 21 znaków[1].
Klucz 2 jest jedną z ośmiu podstawowych kresek znaku 永, który stanowi podstawę nauki kaligrafii chińskiej.
Znaki zawierające klucz 2
edytuj| Kreski | Znak |
|---|---|
| bez dodatkowych kresek | 丨 |
| 1 dodatkowa kreska | 丩 |
| 2 dodatkowe kreski | 个 丫 |
| 3 dodatkowe kreski | 中 丮 丯 丰 书 |
| 4 dodatkowe kreski | 丱 |
| 6 dodatkowych kresek | 串 |
| 7 dodatkowych kresek | 丳 |
| 8 dodatkowych kresek | 临 |
| 9 dodatkowych kresek | 丵 |
Zobacz też
edytuj- Klucz w piśmie chińskim
Przypisy
edytuj- ↑ Unihan data for U+4E28. Unicode Consortium. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Edoardo Fazzioli: Chinese calligraphy. From pictograph to ideogram. The history of 214 essential Chinese/Japanese characters. calligraphy by Rebecca Hon Ko. Nowy Jork, 1987: Abbeville Press, 1987. ISBN 0-89659-774-1. (ang.).
- Leyi Li: Tracing the Roots of Chinese Characters: 500 Cases. Pekin, 1993: 1993. ISBN 978-7-5619-0204-2. (ang.).