Końcówka przewodu hamulcowego
Końcówka przewodu hamulcowego (ang. brake line fitting) – rodzaj śruby lub nakrętki z otworem przelotowym wzdłuż ich wysokości[1]. Przez otwór zostaje wprowadzona rurka miedziana na przewody hamulcowe (alternatywnie stalowa lub miedziano-niklowa) i następnie spęczniana w sposób odpowiedni dla danego zastosowania[2]. Końcówki wykonane są najczęściej ze stali gatunkowej i poddawane cynkowaniu w celu zabezpieczenia ich przed korozją.
Rodzaje końcówek przewodów hamulcowych edytuj
Klasyfikację końcówek przewodów hamulcowych można podzielić pod kątem parametrów technicznych i konstrukcyjnych. W rezultacie można przyjąć podział:
- ze względu na rodzaj gwintu:
- końcówki z gwintem metrycznym[3], np. M10x1, M10x1,25, M12x1
- końcówki z gwintem calowym, np. 3/8”x24, 7/16”x20, 7/16”x24
- końcówki z gwintem wewnętrznym
- końcówki z gwintem zewnętrznym
- ze względu na rodzaj zakończenia przewodu hamulcowego:[4]
- końcówki do spęczeń standardowych typu grzybek, stosowane w większości samochodów europejskich
- końcówki do spęczeń niestandardowych typu lejek, stosowane w samochodach azjatyckich
Przypisy edytuj
- ↑ Karol Dudik, Eugeniusz Górski, Poradnik tokarza, Warszawa: WNT, 2000, ISBN 83-204-2424-0, OCLC 749160988.
- ↑ How to Change Brake Lines. [dostęp 2015-12-06]. (ang.).
- ↑ K. Grzelak, J. Telega, J. Torzewski, Podstawy konstrukcji maszyn, WSiP Warszawa 2013, ISBN 978-83-02-13392-3
- ↑ Rodzaje końcówek miedzianych przewodów hamulcowyc. [dostęp 2016-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-29)]. (pol.).