Kościół Świętej Trójcy w Połajewie

rzymskokatolicki kościół parafialny w Połajewie

Kościół Świętej Trójcy w Połajewierzymskokatolicki kościół parafialny w Połajewie, w powiecie radziejowskim, w województwie kujawsko-pomorskim. Funkcjonuje przy nim parafia Świętej Trójcy[2].

Kościół Świętej Trójcy w Połajewie
A/420 z dnia 20.6.1988[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Połajewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętej Trójcy w Połajewie

Wezwanie

Trójca Święta

Położenie na mapie gminy Piotrków Kujawski
Mapa konturowa gminy Piotrków Kujawski, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Połajewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Połajewie”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Połajewie”
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego
Mapa konturowa powiatu radziejowskiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Połajewie”
Ziemia52°30′43,4″N 18°23′45,8″E/52,512056 18,396056

Historia edytuj

 
Widok od strony prezbiterium

Pierwsze wzmianki o parafii we wsi pochodzą z 1489, ale funkcjonowała ona zapewne znacznie wcześniej (wieś wzmiankowana była już w 1387). Lokalni szlachcice ufundowali tutejszy kościół, który nosił początkowo wezwanie św. św. Piotra i Pawła. Dopiero około połowy XVI wieku do wezwania rozpoczęto także dodawać Trójcę Świętą. W dobie reformacji kościół podupadł. W 1652 wzniesiono z tego powodu nowy obiekt, a jego fundatorem był Łukasz Jaranowski. Nosił wezwanie Świętego Krzyża. Remontowano go w latach 70. XVIII wieku. Dotrwał do początku XIX wieku[2].

W 1816 diecezjalne władze dostrzegły konieczność wzniesienia kolejnego, nowego kościoła, o czym rozmawiano w kolatorem, Wojciechem Sokołowskim z Sadlna. Dzięki jego fundacji w 1818 stanął obecny kościół w stylu neogotyckim. W 1907 dobudowano do niego wieżę, a w 1927 całość odrestaurowano. 28 lipca 1928 konsekrował go biskup Władysław Krynicki pod obecnym wezwaniem[2].

Architektura edytuj

Kościół neogotycki, jednonawowy. Na wyposażeniu pozostaje ołtarz w stylu neobarokowym (połowa XIX wieku). W ołtarzu starszy obraz przedstawiający Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa (XVIII wiek). Ołtarz lewy boczny wyposażono w XVII-wieczny obraz przedstawiający św. Jana Nepomucena. W ołtarzu prawym bocznym znajduje się natomiast obraz Matki Bożej Miłosierdzia Ostrej Bramy[2].

Przypisy edytuj