Wikipedia

Kościół św. Kazimierza w Brokęcinie

Budynek religijny

Kościół św. Kazimierza – drewniany katolicki kościół filialny, zlokalizowany w Brokęcinie, w gminie Okonek. Należy do parafii Matki Bożej od Wykupu Niewolników w Okonku[1].

Kościół św. Kazimierza w Brokęcinie
Zabytek: nr rej. A-6/ 61 i 648/Wlkp/A[1] z dnia 4.12.1954[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Brokęcino

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Bożej od Wykupu Niewolników w Okonku

Wezwanie

Święty Kazimierz

Położenie na mapie gminy Okonek
Mapa konturowa gminy Okonek, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Kazimierza w Brokęcinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Kazimierza w Brokęcinie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Kazimierza w Brokęcinie”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Kazimierza w Brokęcinie”
Ziemia53°33′33,4908″N 16°48′51,7752″E/53,559303 16,814382
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia

edytuj

Kościół pochodzi z końca XVI wieku[2], najprawdopodobniej z 1582[3]. Wzniesiony jako świątynia ewangelicka, najpewniej z fundacji rodziny Hertzbergów, lokalnych właścicieli ziemskich[3] dla miejscowych protestantów synodu ze Szczecinka[4] (nagrobki Hertzbergów znajdują się przy nieodległym kościele Wniebowzięcia NMP w Lotyniu). Wieżę dobudowano w 1661.

W 1803 wykonano remont, a w latach 1913-1914 renowację, z domalowaniem polichromii oraz dostawieniem od wschodu dobudówki. W 1945 przejęty przez katolików i poświęcony 5 sierpnia 1946. Ołtarz główny został konsekrowany 24 września 1969[1]. Kolejna restauracja nastąpiła w 1994, kiedy to wymieniono oszalowanie (część salowa została oszalowana po raz pierwszy, wieża była oszalowana od początku[4]) i gonty[5].

Architektura

edytuj

Świątynia salowa, drewniana, o konstrukcji wieńcowej, bez wyodrębnionej nawy i prezbiterium. Stoi na podmurówce z kamienia polnego i cegły[4]. Wieża zwężająca się ku górze. Na wieży ośmioboczny, spiczasty hełm kryty gontem. Obiekt zbudowany wyłącznie z użyciem kołków drewnianych i klinów, bez gwoździ[6]. Empory i chór wraz z organami[4] z 1913. Polichromie na stropie belkowym przedstawiają motywy roślinne i kasetony.

Wyposażenie

edytuj

Wyposażenie XVII- i XVIII-wieczne. Cenne: ołtarz główny (manierystyczny, prawdopodobnie autorstwa Jakuba Funcke z Kołobrzegu[3]) oraz ambona (malowane wyobrażenia ewangelistów) w stylu renesansowym (1605)[5]. Na uwagę zasługuje epitafium Zofii von Seigern[4].

Otoczenie

edytuj

Dzwonnica otwarta, drewniana z drugiej połowy XIX wieku[2], kryta dachem dwuspadowym[5]. Dzwon odlany przez Hennincka Grape. Obok postument po pomniku ofiar I wojny światowej[4].

Galeria

edytuj
  •  
    Wieża i dzwonnica
  •  
    Fragment wnętrza
  •  
    Dzwon

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska, Informacje o parafii
  2. ↑ a b praca zbiorowa, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, 1992, s.23, ISBN 83-01-10630-1
  3. ↑ a b c Region Wielkopolska, Kościół pw. św. Kazimierza w Brokęcinie
  4. ↑ a b c d e f tablica informacyjna in situ
  5. ↑ a b c Kościoły Drewniane, BROKĘCINO, województwo wielkopolskie, powiat złotowski
  6. ↑ Włodzimierz Łęcki, Franciszek Jaśkowiak, Wielkopolska, Warszawa: Sport i Turystyka, 1989, s. 577, ISBN 83-217-2497-3, OCLC 830081408.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Kazimierza_w_Brokęcinie&oldid=71251003”