Kościół św. Leonarda w Tyszowcach
Kościół Świętego Leonarda – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do Dekanatu Tyszowce diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
A/1099[1] z dnia 09.07.1990 | |||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||
elewacja frontowa | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
parafia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Tyszowiec | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Tyszowce | |||||||||||||||||
50°36′37,03″N 23°42′25,04″E/50,610286 23,706956 |
Architektura edytuj
Obecna świątynia została wybudowana w latach: 1865–1867 (nawa) i 1869–1870 (prezbiterium i wieża) według projektu Henryka Marconiego. Jest to budowla murowana, wzniesiona z cegły i otynkowana. Kościół osiada trzy nawy, czteroprzęsłowy korpuse i czworokątne prezbiterium, o tej samej szerokości co nawa główna, po bokach znajdują się dwie kwadratowe zakrystie; od frontu znajdują się dwie czworokątne wieże.
We wnętrzu są umieszczone sufity, ściany są rozczłonkowane pilastrami. Fasada w części centralnej ujęta jest zdwojonymi pilastrami i posiada półkoliście zamkniętą wnękę pomiędzy nimi, zwieńczona jest trójkątnym szczytem; wieże posiadają dwie kondygnacje i są ozdobione pilastrami na narożach. Elewacje boczne są podzielone pilastrami umieszczonymi na wysokich cokołach, podtrzymującymi belkowanie obiegające wokół świątynię. Okna są zamknięte półkoliście.
Dachy dwuspadowe oraz czworokątne hełmy wież z wysokimi balasami i wieżyczka na sygnaturkę są pokryte blachą; szczyt, wieże i wieżyczka na sygnaturkę są zakończone żelaznymi, kutymi krzyżami.
Wyposażenie edytuj
Ołtarze edytuj
Ołtarz główny i analogiczne do niego dwa ołtarze boczne, reprezentują styl późnobarokowym (powstały po 1879 roku). W jednym z bocznych ołtarzy znajdują się obrazy: św. Stanisława Kostki z około połowy XVIII wieku, z herbem Kostków Dąbrowa, gruntownie przemalowany, z datą 1940 i sygnaturą Aleksandra Mizerskiego z Tyszowiec; w zwieńczeniu obraz św. Stanisława biskupa z XVIII wieku.
Ołtarz główny edytuj
W głównym ołtarzu znajdują się:
- dwie rzeźby nieznanych świętych, w stylu późnobarokowym z 1. połowy XVIII wieku
- obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z przełomu XVII/XVIII wieku, znacznie przemalowany, umieszczony w sukienkach drewnianych, zapewne powstał w XIX wieku;
Ołtarze boczne edytuj
Dwa ołtarze boczne w stylu rokokowym powstałe w 2. połowie XVIII wieku, z mensami wykonanymi po 1870 roku, pochodzące ze świątyni pobernardyńskiej w Radecznicy;
- w lewym znajdują się rzeźby zakonnicy (zapewne św. Teresy z Avili) i nieznanego papieża w stylu rokokowym z 2. połowy XVIII wieku, w zwieńczeniu znajdują się liczne putta; w polu centralnym jest umieszczony obraz św. Leonarda z 1. połowy XVII wieku, w sukience razem z krzyżem i pastorałem srebrnymi, częściowo pozłacanymi z XVII wieku, z kilkoma zatartymi puncami, jedna z nich, nowsza sygnowana nazwiskiem A. Kalicki; tabernakulum pochodzi zapewne z XIX wieku;
- w prawym (w którym mieścił się kiedyś krucyfiks) rzeźby puttów w zwieńczeniu.
Pozostałe edytuj
- Ambona w stylu rokokowym pochodząca z 2. połowy XVIII wieku, z nowszą rzeźbą Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej.
- Dwa konfesjonały pochodzące z XVIII wieku.
- Chrzcielnica pochodząca z XVIII wieku, posiadająca miedzianą misę.
- Feretron w stylu późnobarokowym pochodzący z przełomu XVIII/XIX wieku ozdobiony obrazami: Matki Bożej Różańcowej oraz Dzieciątka Jezus.
- Dwa obrazy pounickie: Męczeństwo św. Jozafata i św. Mikołaj biskupa pochodzące z 1. połowy XIX wieku.
- Krucyfiks w stylu późnobarokowym pochodzący z XVIII wieku (znajdował się zapewne w ołtarzu świątyni pobernardyńskiej w Radecznicy).
- Kielich w stylu późnobarokowym pochodzący z XVIII wieku, gładki.
- Krzyż ołtarzowy w stylu klasycystycznym pochodzący z XIX wieku, metalowy.
- Lichtarz w stylu późnobarokowym pochodzący z XVIII wieku, cynowy.
- Cztery świece woskowe ulane w XVII wieku dla upamiętnienia zwycięstwa Konfederacji Tyszowieckiej (o wysokości około 4 metrów)[2].
-
Dzwonnica
-
Brama kościoła
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-10-25] .
- ↑ Tyszowce, parafia pw. Świętego Leonarda. Diecezja zamojsko-lubaczowska. [dostęp 2015-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)]. (pol.).