Koczorowscy herbu Rogala

Koczorowscy – herbu Rogala, polski ród szlachecki. Nazwisko wzięli od miejscowości Kaczorowy (Koczorowo) w dawnej ziemi płockiej na Mazowszu, gdzie występują ok. 1410^[1]. W XVI wieku pisano ich czasem Koczurowskimi vel Kaczorowskimi^[2].

Zasłużeni przedstawiciele rodu

Franciszek Koczorowski (1687–1743), polski jezuita, pisarz.
Bonawentura Koczorowski (1768–1821),
Tertulian Koczorowski (1795–1847) – właściciel dóbr Witosław i oficer Wojsk Polskich w powstaniu 1830–1831,
Adolf Koczorowski (1824–1893),
Kazimierz hr. Koczorowski (1825–1893),
Maciej Koczorowski (1884–1928) – podporucznik, powstaniec wielkopolski, ziemianin.

Tytuł hrabiowski

Kazimierz Koczorowski (1824–1893), syn Tertuliana i Franciszki z Bnińskich h. Łodzia, właściciel dóbr Izabela, otrzymał 21 kwietnia 1871 od papieża Piusa IX tytuł hrabiowski dziedziczny na zasadzie primogenitury i pod warunkiem pochodzenia z małżeństwa katolickiego. Ostatnim utytułowanym z tego rodu był Karol Koczorowski (1884–1952).

Przypisy

↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu
↑ Adam Boniecki, Herbarz polski, t. X, Warszawa 1907, s. 309

Bibliografia

Szymon Konarski, Armorial de la noblesse titrèe polonaise, Paris 1958, s. 313 (obszerna bibliografia).

[1] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu

[2] Adam Boniecki, Herbarz polski, t. X, Warszawa 1907, s. 309

[1]

[2]