Konstanty Leon Sosnowski

Konstanty Leon Sosnowski herbu Nałęcz (ur. przed 3 maja 1722[2], data śmierci nieznana) – duchowny rzymskokatolicki, członek zakonu paulinów, święcenia kapłańskie 29 marca 1755[2]. Mianowany biskupem tytularnym Arethusa w Syria Secunda i sufraganem inflanckim (16 lutego 1767)[2]. Opuścił diecezję po pierwszym rozbiorze Polski. 16 czerwca 1780 zwolniony z obowiązków sufragana[2], proboszcz katedry łuckiej[3].

Konstanty Leon Sosnowski
Herb duchownego
Data urodzenia

przed 3 maja 1722

Data śmierci

nieznana

Biskup pomocniczy inflancki
Okres sprawowania

1767–1780

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Nominacja biskupia

16 lutego 1767

Sakra biskupia

30 marca 1767

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 marca 1767

Miejscowość

Warszawa[1]

Konsekrator

Ignacy Krasicki

Współkonsekratorzy

Józef Andrzej Załuski
Jerzy Mikołaj Hylzen

Przypisy

edytuj
  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 320.
  2. a b c d Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 98. (łac.).
  3. Herbarz polski, t. VIII, Lipsk 1841, s. 464.

Bibliografia

edytuj
  • Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.