Kontrakt psychologiczny w organizacji

Kontrakt psychologiczny w organizacji – to zbiór wzajemnych, niepisanych oczekiwań istniejących pomiędzy poszczególnymi pracownikami a ich pracodawcami. Odnosi się do relacji pracowniczych[1]. Składają się na niego wzajemne zobowiązania i oczekiwania pracodawcy i pracownika. Stan kontraktu psychologicznego wpływa na warunki współdziałania. Specyficzne oczekiwania każdej ze stron kontraktu wykraczają poza ramy formalnoprawnych uzgodnień[2].

Problem zawarcia psychologicznego kontraktu między pracownikiem a organizacją edytuj

Taki kontrakt wykorzystywany jest podczas procesu kierowania ludźmi opartego na autorytecie, zaufaniu i dobrej komunikacji. Między kierownikami/menedżerami/innymi pracownikami wyższego szczebla a pracownikami niższych szczebli zawierana jest psychologiczna umowa, a także inne, nieformalne umowy[3].

Umowy Oczekiwania organizacji Oczekiwania pracownika
Umowa o wiedzę Poziom umiejętności i wiadomości podwładnego Wykorzystanie jego wiadomości i umiejętności w organizacji
Umowa psychologiczna Potrzeba takiego oddziaływania na pracownika, aby strzegł interesów zakładu Potrzeba odpowiednich bodźców ze strony organizacji i kierownictwa
Umowa o wydajność (sprawność) Potrzeba osiągania przez podwładnego wysokich wyników w pracy Potrzeba odpowiednich nagród za wysiłek
Umowa o moralności Potrzeba akceptacji przez podwładnego norm i wartości organizacji Potrzeba zgodności własnego systemu wartości z systemem organizacji
Umowa o strukturę zadania Potrzeba akceptacji przez podwładnego warunków technicznych Potrzeba odpowiednich wymagań, celów, zadań, „aury” społecznej, itp.

Kontrakt psychologiczny w kontekście analizy motywacji pracowników edytuj

Schein[potrzebny przypis] podkreśla znaczenie kontraktu psychologicznego jako głównej zmiennej w analizie motywacji pracowników. To, czy dana osoba przejawi podporządkowanie, lojalność i entuzjazm dla organizacji i jej celów zależy od:

  • poziomu, do którego jej własne oczekiwania odnośnie do tego, czego dostarczy jej organizacja i do tego, co sama jest zobowiązana włożyć zgadzają się z oczekiwaniami samej organizacji względem tego, co da pracownikowi i co od niego otrzyma,
  • tego, co ma podlegać wymianie (pieniądze za czas pracy, zadowolenie i poczucie bezpieczeństwa w zamian za wykonaną pracę i lojalność, możliwość samorealizacji i ciekawa praca w zamian za pracę zgodną z celami organizacji, itd.)[1]

Stosunek między jednostką a organizacją ustala się na drodze wzajemnych wpływów i wzajemnych interesów w postaci kontraktu psychologicznego.

Przypisy edytuj

  1. a b Armstrong, M., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Warszawa 2007
  2. Adamska K. Kontrakt psychologiczny w organizacji – Kwestionariusz Kontraktu Psychologicznego, Gdańsk 2011
  3. Kałużnik B., Zachowania człowieka w organizacji, Warszawa 2014